برای نجات گردشگری بعد از بحران کرونا چه باید کرد؟

 

وی با بیان این که اپیدمی کرونا در نوع خود بی‌نظیر است، گفت: هر چند صنعت گردشگری رخدادهایی مشابه این ویروس مانند بیماری سارس و بحران‌های مالی جنوب شرق آسیا را تجربه کرده و بازار و جوامع محلی را تحت تاثیر قرار داده اما تفاوت تاثیر کرونا ویروس در این است که نه تنها یک مقصد و بازار خاص بلکه فراگیری آن در بسیاری از نقاط دنیا بوده است.

 

این فعال گردشگری با بیان این که کویید ۱۹ در بحث ورود و خروج گردشگران به صورت ویژه کشور چین را به عنوان یکی از عرضه‌کنندگان عمده گردشگر به دنیا درگیر کرده است، گفت: این موضوع، لزوم نگاه و توجه ویژه‌تر به این صنعت را می‌طلبد.

 

وی با بیان این که گردشگری در کشور ما با وجود فرهنگ غنی میزبانی و مهمان‌نوازی هنوز صنعتی جا نیفتاده است، گفت: گردشگری در کشور ما با وجود پیشینه‌ای دراز مدت در معنای امروزی و نوین بعد از جنگ جهانی دوم و اوایل دهه ۶۰ شکل گرفته، اما در این بازه زمانی نیز به شکل حرفه‌ای نبوده است و مدل‌های توسعه‌ای کاملی در این صنعت وجود ندارد و در واقع گردشگری در ایران بیشتر به واسطه  افراد و نه به واسطه نظام‌ها توسعه یافته پیش می‌رود.

 

وی از جای خالی میزان ریسک پذیری در ارزیابی‌های اقتصادی مربوط به صنعت گردشگری یاد کرد و با بیان این که همین مسئله منجر به ضعف در توسعه صنعت گردشگری فعلی است، گفت: متاسفانه ضرر و آسیب کنونی صنعت کشور به خصوص گردشگری، ناشی از شکل نگرفتن مدیریت ریسک‌پذیری آن است به نحوی که امروز شاهد تاثیرپذیری مشاغل فردی مانند راهنمایان تور، مشاغل و کسب و کارهای کوچک مانند بوم‌گردی‌ها و کسب و کارهای بزرگ مانند هتل‌های بزرگ هستیم.

 

باصولی پرداخت یارانه‌هایی کمکی و حمایتی و تخصیص تسهیلات ارزان قیمت را از راه‌کارهای نجات بخش صنعت گردشگری کشور دانست و گفت: ضروری است تا سازمان‌ها دست به دست هم داده و ساز و کاری را برای پویایی دوباره این صنعت بیاندیشند چرا که نباید نگاه به این صنعت تک بعدی باشد بلکه باید با در نظر گرفتن بسته‌های حمایتی مختلف، این صنعت را یاری داد.

 

وی به تاثیر نگاه حمایتی ویژه سازمان‌های مختلف مانند تامین اجتماعی، وزارت کار و صنایع بزرگ‌تر در نجات صنعت گردشگری اشاره کرد و گفت: وزارت میراث‌فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نیز به عنوان بزرگترین و مهمترین پشتوانه می‌تواند با در نظر گرفتن تسهیلات بانک‌ها، هر چه سریعتر از آسیب بیشتر و جدی‌تر به این صنعت جلوگیری کند، از طرفی ایجاد اتاق فکرهایی پس از بحران کرونا ویروس با هدف بررسی و تحلیل و راهکارهایی به منظور جبران خسارت‌ دوره‌های پسابحران نیز ضروری است.

 

این مسئول در ادامه رونق گردشگری داخلی را یکی از راهکارهای حفظ صنعت گردشگری دانست و گفت: اقداماتی مانند اعطای مرخصی تشویقی، پرداخت تسهیلات و کارت بنزین سفر، عوامل موثری در رونق گردشگری داخلی هستند، البته به شرط آن که زیرساخت‌ها مهیا و توزیع سفر نیز در این برهه فراهم شود.

 

وی از تعاملات و تبادلات گردشگر در مقاصد مختلف گردشگری نیز به عنوان راهکاری دیگر یاد کرد و گفت: در سال‌های آینده می‌توانیم تعامل با مقاصد مختلف گردشگری را داشته باشیم و دولت در این راستا با حمایت از مقاصد ارسال‌کننده گردشگر به کشور می‌تواند صنعت گردشگری را رونق ببخشد چرا که اقتصاد گردشگری مستقیم‌ترین اقتصاد به شمار می‌رود.

 

باصولی یکی از علل خسارت‌ها و ضررهای فعلی صنعت گردشگری را نبود ساختارهای قوی حمایتی خواند و گفت: کم رنگ بودن بیمه گردشگری برخلاف بیمه سفر و نبود پوشش‌های حمایتی از دلایل سست بودن این صنعت در مقابل بحران‌هایی مانند کروناست.

 

رئیس سازمان جهاددانشگاهی استان یزد در پایان نیز از ضرورت گردشگری ترکیبی برای توسعه این صنعت خبر داد و گفت: باید بپذیریم که گردشگری یک صنعت فصلی است و باید بیش از گذشته روی گردشگری ترکیبی کار شود، هر چند که برخی از واحدهای فعال گردشگری نسبت به ارائه محصول جایگزین اقدام کرده‌اند اما این مسئله همچنان کامل نیست و نیازمند راهکارهایی مانند ارائه بسته‌های جایگزین و حمایتی، توانمندسازی و آموزش است.

 

 

منبع:ایسنا یزد