چرا کودکان می ترسند؟ ریشه ترس کودکان در چیست؟

 

گاهی ترسی که کودک از خود نشان می دهد، به یک نیاز روانی ارتباط دارد. به عنوان مثال یک کودک که ترس از مدرسه را نشان می دهد، ممکن است از لحاظ روانی وابستگی زیادی به والدین خود داشته باشد و ترس او در واقع در این وابستگی ریشه دارد .

 

در برخی مواقع بروز ترس می تواند ناشی از یک تغییر در شیوه زندگی باشد، به طور مثال تغییر در محل سکونت، جدایی والدین و … می تواند به صورت ترس از تاریکی، ترس از حیوانات و غیره خود را نشان دهد .

 

بنابراین می توان گفت، برخی ترس های مشخص و معین کودک می تواند ریشه در مسایل روانشناختی داشته و به طور مستقیم با موضوع ترس ارتباط نداشته باشد .

 

گاهی نیز، این خانواده است که مشکل ترس را در کودک ایجاد می کند. ممکن است کودک ترس از یک مساله خاص را در محیط خانواده ببیند، شرطی شود و به عنوان رفتار آموخته به کار ببندد. کودکی که نیاز به امنیت دارد، با مشاهده رفتار و حالات والدین خود شروع به شناسایی محیط و موقعیت های ناامنی می کند که والدین به او یاد می دهند و در این زمینه کاملا متکی به آنها است .

 

در نظر بگیرید، کودکی را که در کنار مادرش نشسته و در آغوش اوست و مادر از یک حیوان مثل گربه یا سگ و یا حشره ای موذی همچون سوسک می هراسد و دست به عکس العمل غیر منطقی و یا هراسی فوبیا گونه می زند، طبیعی است که کودک نیز این رفتار را دیده، به خاطر می سپارد و در موقعیت های مشابه عکس العملی مشابه بروز می دهد .

 

بنابراین آنچه رفتار مادر نشان می دهد برای کودک الگو و رفتار می شود. کودک با مشاهده رفتارهای والدینش می آموزد که چه چیزی ترسناک و چه چیزی بی خطر است .

 

والدینی که برای وادار کردن کودک به انجام کاری او را تهدید می کنند و یا از چیزی می ترسانند، باعث می شوند فشار روانی شدیدی به کودک وارد شود و این مساله می تواند به صورت ترس های مختلف بروز پیدا کند .

 

به طور مثال، اگر والدین به کودکی که در حال شلوغ کردن است هشدار بدهند که او را ترک کرده و دیگر بازنمی گردند یا برای وارد کردن کودک برای خورد قرص یا شربت از تهدید آمپول استفاده کنند، به راحتی نوعی فشار روانی شدید را به کودک خود وارد کرده و او را دچار ترسی آمیخته به اضطراب و استرس نمایند .

 

ناراحتی و اضطراب روانی در کودکان

 

از جمله عوامل دیگری که ممکن است در کودک ایجاد ترس کند، می تواند شرایط محیطی باشد، مثل تصادف خودرو یا دزدی… و همین طور تماشای فیلم های ترسناک و وحشت انگیز که امروزه تحت عنوان سینمای دلهره و یا اسلشر به خورد جامعه داده می شود. این فیلم ها با تاثیری که روی قدرت تخیل کودک می گذارد، موجب وسعت یافتن این صحنه ها و شاخ و برگ داده شدن آن در ذهن کودک می شود و ترس و وحشت زیادی را به کودک منتقل می کند .

 

چه نوع ترس هایی به درمان نیاز دارد؟

 

در وهله اول باید به "من" کودک توجه شود. برخی ترس ها در سنین خاص طبیعی هستند. کودک با دو ترس "صدای بلند" و "چهره غریبه" به دنیا می آید که این امری طبیعی است اما به مرور زمان و در محیط، ترس های وی بیشتر خواهد شد و خانواده باید محیطی را فراهم کنند که از بروز ترس های بیجا و بی مورد جلوگیری شود .

 

اصولا یک ترس عادی نباید چنین مدت درازی طول بکشد و گاه بدون نیاز به مداخلات روان درمانی به تدریج کاهش پیدا می کند و از بین می رود. بنابراین اگر ترس های غیر طبیعی بیش از ۲ سال طول بکشد حتما به توجه و درمان نیاز دارد .

 

همینطور، برای تشخیص ترس های غیر عادی (فوبیا) که منبع آن در مقابل فرد نیست، باید به نوع ترس نیز توجه داشت. هر چند گاهی اوقات کودکان از چیزی می ترسند ولی این ترس چندان وحشت زا نیست و مشکل خاصی در عملکرد روزانه کودک ایجاد نمی کند و واکنش ترس در او چندان شدید نیست .

 

اما زمانی که نوع ترس کودک غیر عادی (فوبیا) است، نیاز به مداخلات روان درمانی است تا علاوه بر شناسایی ریشه ترس، به درمان آن پرداخت .

 

در این گونه موارد مراجعه به مشاوره و یا روانشناس کودک امری بسیار مهم و ضروری است .

 

 

 

منبع:ایسنایزد