ارتقای نویسندگی ایران مستلزم افزایش تعاملات فرهنگی با جهانیان است

دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد گفت: ارتقای سطح نویسندگی در ایران مستلزم افزایش تعاملات فرهنگی کشور در سطح جهانی است.

به گزارش یزدی نیوز«مرتضی فلاح» در نشست تخصصی نقد کتاب «صدای زمانه» که به همت انجمن یادداشت نو و جمعیت زنان مسلمان نواندیش استان یزد در مجتمع امام علی(ع) یزد برگزار شد، با اشاره به موضوع جامعه‌شناسی شخصیت زن در رمان بعد از انقلاب، اظهار کرد: زنان از دوران قبل از مشروطیت به دلیل وجود قشر گسترده‌ای از افراد بی‌‌سواد در جامعه و اصول اشتباه پر کاربرد در میان مردم، محدودیت زیادی به ویژه در زمینه نوشتن داشتند که این محدودیت در عصر مشروطه رفع و منجر به نشر مجله‌هایی توسط انجمن‌های مختلف زنان شد.

وی دوران خفقان پهلوی اول را متناسب با سرکوب آزادی تمام اقشار به ویژه زنان تلقی کرد، گفت: نوشتن در دوره حکومت پهلوی همسو با سیاست‌های حکومت بود و نویسندگان دوران سختی را در این زمان سپری کردند، هر چند زبان تاثیرگزارترین عامل در نوشتن بود و رمان‌های غربی در میان مردم زمینه‌ساز الگوپذیری در نویسندگی شدند.

دانشیار دانشگاه یزد با اشاره به انتشار کتب زیادی در رابطه با حقوق زنان در دوران پهلوی، بیان کرد: مسائل زنان توسط نویسندگان زن و مرد به رشته تحریر درآمد و اولین نویسنده ایرانی در این زمینه «مشفق کاظمی» است که اثر «تهران مخوف» را نگاشت.

وی «سیمین دانشور» را تنها نویسنده زن ایرانی تبار دانست که بهترین و متفاوت‌ترین رمان با مسائل جامعه زنان را خلق کرده است و در این رابطه تصریح کرد: وجه تمایز این نویسنده زن با دیگر نویسنده‌هایی که در رابطه با زنان و مسایل و مشکلات آنها نوشته‌اند، نگاهی متفاوت به جامعه زنان است در صورتی که مضامین ابتدایی و سطحی در تمام آثار منتشر شده قبل و بعد از سیمین دانشور هویداست.

فلاح در ادامه «بوف کور» اثر «صادق هدایت» را نیز تنها اثر جدی ادبی و متفاوت در رابطه با جامعه زنان دانست و گفت: هدایت، اولین مردی است که به حقوق زنان به طور جدی می‌پردازد و از دو زن اسیری و لکاته در اثر خود استفاده می‌کند که زنان لکاته، زنانی هستند که در نوشته‌های پیش از صادق هدایت وجود داشتند و زنان اسیری، زنانی هستند که در زمان انقلاب و بعد از آن، خود را نشان می‌دهند.

وی وجه تمایز صادق هدایت با دیگر نویسندگان را نگاه مدرن وی به زنان عنوان کرد و افزود: در این اثر اندیشه پاک تحت عنوان زن و اندیشه ناپاک تحت عنوان مرد، روبروی هم قرار دارند.

دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد با بیان این که نظرات زیادی از نویسنگان بزرگ در رابطه با مسائل زنان مطرح است، گفت: برخی معتقد هستند نباید ادبیات را در با چارچوب زنانه و مردانه بودن مجزا کرد، در حالی که گروه‌های دیگری از برتری نویسندگی زن و مرد دفاع می‌کنند.

وی در مورد پیشرفت چشمگیر نویسندگان زن بعد از انقلاب نسبت به مردان، اظهار کرد: زنان با رشد ۹ درصدی و مردان با رشد ۱.۵ درصدی در حوزه نویسندگی در عصر انقلاب و پس از آن مواجه شدند که پیشرفت چشمگیر نویسندگان زن را نشان می‌دهد.

این دانشیار ادامه داد: ۳۷۰ اثر در این عصر از جامعه زنان منتشر شده که همگی دارای مضمون و محتوایی تکراری هستند و قهرمان اکثر این آثار زنانی در موقعیت‌های اجتماعی و شرایط بسیار وخیم هستند، در حالی که سیمین دانشور خالق آثار متفاوتی در این حوزه است.

وی ارتقای سطح نویسندگی در ایران را مستلزم افزایش تعاملات فرهنگی کشور در سطح جهان دانست و خاطرنشان کرد: تا زمانی که نویسندگان ایرانی، آزادی بیان و اندیشه و حقوق مشترک جهانی مولف ندارند، نمی‌توانیم منتظر انقلاب و پیشرفتی در نویسندگان باشیم در حالی که هنوز شاهد آفرینش اثری بهتر از «بوف‌کور» با گذشت ۸۲ سال، نبوده‌ایم.

گفتنی است؛ «لیلی سلطانی» مدرس زبان و ادبیات دانشگاه یزد نیز در بخشی از این مراسم به نقد و بررسی برخی از آثار منتشر شده در زمینه مسائل زنان پرداخت.

منبع:ایسنایزد

بخش نظردهی بسته شده است..