فعالیت خیریه در گذشته خلاقانه و براساس نیاز زمان بود/ امروز به فعالیت های خیریه در زمینه هایتک نیازمندیم

 

 وی افزود:  اگر به اسامی خیرینی که در یزد منشأ خیر بودند نگاهی بیاندازیم،  این تنوع را می بینید. خانواده بزرگ برخوردار، خانواده رسولیان، خانواده فاتح، مرحوم ضیایی، مرحوم آقای وزیری، در گذشته مارکار که علاوه بر ساخت  مدرسه، بیمارستان، وی حتی پارک هم برای یزد ساخت امر خیری که در گذشته شاید چندان مهم نبوده است. در نسل‌های جدید هم شخصیت هایی همچون مرحوم آقای دستمالچی،  شهید صدوقی و بزرگانی دیگری منشا خیر بوده اند.

 

 حجت الاسلام و المسلمین صدوقی با اشاره ویژگی های فعالیت های خیریه این افراد، گفت:  داد: فعالیت های عام المنفعه این افراد چند ویژگی دارد. این افراد به تناسب زمان و مکان برنامه‌ریزی و کار خیر داشتند. دوما کار خیرشان به گونه‌ای نبوده که دائما نیاز به تزریق مالی داشته باشد. چون الان متاسفانه خیلی از کارهای خیری که ما می‌کنیم، آدم یک پولی بگذارد کنار و جهیزیه بدهد. خب آقا ۱۰ تا جهیزنیه کمک کردی، شاید هم  20 تا  تمام شد. این چرخه در آن حفظ نمی‌شود، ولی در کار این بزرگان که می‌روید، یا در کنارش منابعی در نظر گرفته شده بود برای پایداری‌اش یا نفس کار نیاز به تزریق نداشت، یا نه؛ در عین کار یک درآمدزایی هم داشت. نمی‌شود که فقط توقع داشت که افراد کار خیر کنند، این منبع مالی یک روزی تمام می‌شود، هرچقدر هم بزرگ باشد.

 

 یادگار بیت شهید محراب افزود:  مثلا شهید صدوقی به‌عنوان یک روحانی، شاید توقع باشد مسجد بسازد، مدرسه علمیه بسازد.  ولی به فعالیت های  دهه ۴۰ تا ۵۰  وی نگاه کنید. برای کاهش تصادفات در مسیر یزد به جنوب کشور، یک مجتمع بین راهیی تاسیس میکند که خودگردان است و هنوز هم پا برجاست. بیمارستان نیاز بوده، صندوق خیریه نیاز بوده است. همه تامین شده ولی به گونه ای است که خودگردان است و نیاز به منابع مالی حامی ندارد.

 

 وی افزود: مرحوم رسولیان، خوابگاهی که برای دانشجویان یزدی در تهران بنا کردند، خب چه منشأ خیری بود، چقدر از دانشجویان توانستند به واسطه این خوابگاه به تهران آمده و درس بخوانند، چه‌بسا برای یزد و شخص خود آقای رسولیان و مجموعه‌شان مفید این قشر تحصیلکرده  منشا اثر بوده اند.

 

 صدوقی خاطرنشان کرد:  در زمینه فرهنگی، این کتابخانه نمونه‌ای که مرحوم حاج آقای وزیری پایه‌گذاری کردند، ولی این نوع کارهای خیر متاسفانه این روزها به شکل قبل به چشم نمی‌آید.

 

 وی در تشریح این موضوع خاطرنشان کرد: این مسئله دلایلی دارد؛ یکی این است که وضعیت‌های اقتصادی و هزینه‌برشدن بسیاری از این کارها، زمینه را برای ورود افراد سلب کرده است. دیگر اینکه خلاقیت در آن زمینه‌ها  کاهش یافته است.  هنوز هر کس می‌خواهد کار خیر کند، ذهنش یا مسجد است یا مدرسه است، نهایتا یا کتابخانه یا دانشگاه. ولی زمانه یک جهش دیگری کرده و اقتضائات خاص خودش را دارد. مهمترین چالش عدم استفاده از شیوه‌های نوین در امور خیر است.

حجت الاسلام و المسلمین صدوقی تاکید کرد: متاسفانه بی‌رودربایستی باید گفت، عدم اعتمادی است که مردم به موسسات خیریه‌ای دارند چرا که بعضا در راستای رسالت خود عمل نکرده اند. افرادی بودند که با عنوان خیر اهداف دیگری را دنبال کردند، ولی حالا باید چه بکنیم؟ به نظر من در مرحله اول برای این‌که بفهمیم و ببینیم چه کار خیری برای یزد مفید است.

 

  وی گفت:  یکی از پیشنهادات بسیار خوب که من چندین بار در ذهنم بود و گفتم، پیشنهاد آقای دکتر پاپلی بود. مثلا یک بنیادی مثلا تحت عنوانی برای شناخت یزد است. اول باید یزد را بشناسیم. استان یزد ۲۳ سال است که در کنکور سراسری دارد اول می‌شود. من نمی‌گویم اکثریت جوانان یزدی نخبه هستند، ولی این نشان می‌دهد که اکثریت جوانان یزدی تحصیلکرده هستند؛ لااقل لیسانس دارند. از طرف دیگر خب ما چندوجهی هستیم؛ شهر دانشگاهی هستیم، شهر صنعتی هستیم، شهر توریستی هستیم. کدام یک از این بُعدها بیشتر می‌طلبد که تقویت شود، برای تقویت نیروی انسانی خودمان؟ 

 

   وی ادامه داد: صنعتگرانی در دوره‌ای تلاش کردند، به احتمال قوی و ۵/۹۹ درصد آن‌ها تحت فشارهایی هستند که امروز لابد پشیمان هستند، ولی یک کارخانه‌ای که در یزد تاسیس  شود، ۱۰۰ نفر نیرو داشته باشد، چند نفر از آن‌ها از افراد تحصیلکرده استفاده می‌شود؟ جدا از همه مشکلات زیست‌محیطی، کمبود آب و همه مواردف این نگاه هم جدی گرفته شود. با یک نگاه کوچک در واقع ما مهاجرپذیر می‌شویم، چون عمده جوانان خودمان تحصیلکرده هستند و حاضر نیستند کارهایی که خیلی در سطح شان نیست، انجام دهند، از طرفی کارخانجات تاسیس می‌شود، ما مهاجر می‌پذیریم.

 

   وی افزود: با جامعه مهاجرپذیری مواجه می شویم که مهاجرانش سواد کمی دارند ولی جوانان شهرمان تحصیلکرده و بیکار هستند. جوانان محکم به مهاجرت است و از شهر می رود. دولت باید یک برنامه‌ای داشته باشد که حمایت تمام و کمال از صنعت فعلی بکند، برای گسترش آن برنامه ریزی صحیح و اصولی بکند. 

 

   یادگار بین شهید محراب خاطرنشان کرد: من پیشنهادم این بود که دوستانی که می‌خواهند کار خیر کنند، بیایند در زمینه‌های به قول امروزی‌ها هایتک سرمایه گذاری کنند. شاید یک صنعت با ریسک بالا باشد، ولی دوستانی که در صنعت فعال هستند، می‌دانند که ریسک این تیپ کارها به مراتب کمتر از یک صنعت چند میلیاردی است. در یک صنعت اگر کسی بخواهد یک کارخانه کوچکی هم راه بیندازد، باید پنج میلیارد، ده میلیارد پول داشته باشد و به واسطه آن برود ۲۰ میلیارد وام بگیرد؛ آیا موفق شود یا نه. 

 

   وی افزود: در همین استان خودمان برخی جواناهای تحصیلکرده هستند که ایده های جالب آنها در حوزه علم و فناوری را با ده میلیون، بیست میلیون و نهایت صد میلیون تومان پا میگیرد به جاهای خیلی خوبی می‌رسند ولی متاسفانه این نوع رویکردهای حمایتی از جوان‌های نخبه‌مان ما در شهر نداریم.

 

وی افزود: چندی پیش یک نظرسنجی در یزد انجام شد که مردم تمایل به فعالیت داوطلبانه درچه بخشی دارند. هیئت‌های مذهبی‌مان با ۳۷ درصد اول بود، رده دوم انجمن‌های ورزشی بود، سوم انجمن‌ اولیاء و مربیان و چهارم فعالیت‌های داوطلبانه خیرین قرار داشت.

صدوقی تاکید کرد: اگر از ظرفیت‌های ماه محرم برای سرمایه گذاری های ماندگار بهره ببریم باقیات صالحات است.  اگر بتوانیم به خیریه های شهر رویکرد و خلاقیت تزریق کنیم می توانیم به آینده استان دلگرم باشیم. . از طرفی باید بکوشیم روحیه تعهد و مسئولیت‌پذیری را در جامعه‌مان ایجاد کنیم. روحیه خیرپروی در آموزش و پرورش باید به نسل نوجوان و کودک تزریق شود.