شهر من “اخلاق” می خواهد

این روزها در شهر من زلزله آمده است و شهرم زیر آوار تبلیغات پنهان شده است.
خروارها کاغذ در و دیوار شهرم را پوشانیده است.
حتی پل ها، برج های روشنایی و درختان مظلوم نیز از این طوفان کاغذی و رنگارنگ در امان نمانده اند.
هر کس با رنگی و لعابی و هر دسته با شعاری، شعری و شیوه ای
برخی نیز گشاده دستانه، جذابیت های بصری خویش را نیز به میدان آورده اند!!
کمبودها و کاستی های پرشمار شهر بیمارمان را با هزاران رنگ و زبان بزرگ و برجسته ساخته و برای ساختن شهری آرمانی و عاری از عیوب چه قول ها نداده و قرارها که نگذاشته اند.
هر کس پنجره ای به نیازهای پرشمار شهر گشوده است که:
شهرم معمار و شهرساز می خواهد.
شهرم باغ و بوستان و بلوار می خواهد.
شهرم مدیر و حقوقدان می خواهد.
شهرم مدیر و مجرب می خواهد.
شهرم جوان و جذاب می خواهد.
شهرم عدالت و نشاط می خواهد.
شهرم گردشگری و اقتصاد می خواهد و …
اگرچه تمامی این موارد که می توان فهرست بزرگ دیگری نیز بدان افزود به جای خویش شایسته و نیکوست، اما برادر عزیز و خواهر محترم، شهر من بیش از هرچیز و پیش از هر چیز، به "اخلاق" نیازمند است.
منظور من از اخلاق در این جایگاه اخلاق ربانی و عرفان الهی نیست بلکه حداقلی از وجدان و انسانیت و انصاف است که اگر خود را برای کاری با این درجه از اهمیت شایسته نمی دانیم، داوطلب اجرای آن نشویم.
انتخابات، پهنه خودآرایی، نمایشگری و تبلیغات شخصی نیست بلکه عرصه به میدان آوردن تجارب و تخصص ها برای ساختن شهری بهتر است.
البته ما در دیگر انتخابات نظیر مجلس و حتی ریاست جمهوری هم با چنین پدیده ای مواجهیم که گروهی بدون هیچ سنخیت و سابقه ای خود را داوطلب نمایندگی مجلس و یا ریاست جمهوری می کنند. این معضل علاوه بر آنکه دلایلی قانونی دارد اما متاسفانه ریشه هایی اجتماعی داشته و بیش از چیز از جنس بد اخلاقی و توهم است.
علاوه بر این، فضای آلوده، رنگارنگ، پرهزینه و پوپولیستی تبلیغاتی در جامعه ای چون ایران که فاقد نهادهای مدنی ساختاریافته و قانونمند است، هزینه ها را برای حضور نخبگان و فرهیختگان (که تجانس کمتری با اینگونه فضاها دارند) بیشتر و بیشتر ساخته و جامعه را از هنر و حضور ایشام محروم می سازد.
البته قطعاً و حتماً افرادی شایسته و توانمند در میان انبوه کاندیداهای رنگارنگ موجود حاضرند و امیدوارم توده های مردم با حضور آگاهانه و بررسی انتقادی داوطلبان محترم، برای افرادی ذی صلاح، مجال و موقعیت خدمت فراهم آورده و با "رأی" قاطع خود پاسخ توهمات بی بنیاد و بد اخلاقی ها را بدهند.