چند کلمه ای برای توسعه مدیریت شهری یزد

خیلی از کارشناسان و صاحب نظران معتقدند که در این دوره از انتخابات شوراهای شهر و روستا انتخاب شهروندان با رویکرد جدید و توجه به تخصص، تعهد و شایسته سالاری و پشت کردن به انتخاب های قومی و طایفه‌ای، رشد و توسعه شهر و دیار خود را با انتخاب آگاهانه رقم می زنند.
این عقیده از این مسئله حکایت می کند که طی چند سال گذشته رویکردهای مختلفی برای تهیه طرح جامع یزد مدنظر بوده است که متاسفانه بنا به دلایل مختلف همچون عدم حضور نیروهای متخصص و..عقیم مانده است. در حالیکه رویکرد مسئله محور و رویکرد بعدی آن براساس توسعه پایدار شهر وبا توجه به مسائل زیست محیطی باید تدوین و متناسب با نیازهای شهر و مردم یزد تهیه و تدوین گردد که همچنان اندر خم یک کوچه مانده است.
شواهد موجود نشان می دهد اگرچه در این دوره چند ساله فعالیت اعضای شورای شهر یزد بارها طرح های جامع تهیه شد که به دلایل مختلفی همچون نبود مدیریت منسجم و یا نداشتن اهرمهای لازم در دستگاههای نظارتی ویا وجود قوانین متضاد باعث جلوگیری از اقدامات موثر شهری شده است و باعث سوق دادن مردم به سمت تخلفاتی که قانونی جلوه می شده گردیده است.
این موارد در حالی بیان می شود که باید شیوه دیگری از طرح جامع مدیریت شهری تدوین وطراحی شود که نیازهای شهر یزد و مردم را تامین کند. بدیهی است که طرح های توسعه شهری به نحوی ساخت وسازها وفعالیت ها را در شهرها تعیین می کند. لذا تجربه ثابت کرده است که فقدان تخصص گرایی در بین اعضا مزبور کارکرد این شورا را تحت شعاع قرار داده و بستر ناکارآمدی و دور شدن از وظایف ذاتی آن را فراهم می سازد. افرادی که به عنوان کاندیدای شورای شهر و روستا وارد گود انتخابات می شوند نیاز است که شناخت و آگاهی سیاسی خود را بالا ببرند و از بیان شعارهای پر آب و تاب انتخاباتی و بر انگیختن هیجانات ناسیونالیستی پرهیز کنند.
بر این اساس به نظر می‌رسد گام نخست در اداره مقتدرانه و هوشمندانه یک شهر آن است که اجتماعات شهری را بر مبنای کارکردهایشان گونه‌شناسی کنیم. باید دانست نقطه ثقل حیات یک شهر چیست؟ شهرهایی همچون یزد که در حال بزرگ شدن هستند با مسائل پیچیده‌ای روبرو هستند که در درجه اول، شناخت عالمانه آنها از وظایف مهم در توجه در خور شایسته برای یک توسعه شهری بشمار می رود.
در قلمرو این مسائل می‌توان به گسترش بی‌‌رویه مناطق حاشیه‌نشین شهر اشاره کرد که کانون‌های بالقوه برای ناهنجاریهای اجتماعی فراهم کرده است. به دنبال چنین رشد بی‌رویه‌ای، "جدایی گزینی فضایی" اتفاق افتاده است به این معنا که تفاوت و تبعیض در ارائه خدمات عمومی به ساکنان شهر و توزیع ناعادلانه امکانات رفاهی و تجهیزات شهری در مناطق مختلف شهر به چشم می‌خورد. چنین شرایطی، نارضایتی های عمومی را پدید خواهد آورد. حال مدیریت شهری عقلانی همچون اعضای متخصص در شورای شهر می‌باید به تنوع خرده فرهنگ‌ها در شهر توجه نشان دهد و موضوع همجواری قومی، طبقاتی و مذهبی و چالش‌های احتمالی ناشی از آن را نباید از نظر دور بدارد.
علاوه بر این‌ها موضوعاتی چون ارتباط در شهر، کیفیت فضاهای عمومی، کیفیت مداخله شهرنشینان در اداره امور شهر و محله از جمله موارد مورد اعتنا در حیطه توسعه شهری است.