جامعتین در محاق

به گزارش یزدی نیوزاگر زمانی اصولگرایان زیر خیمه علمای این جریان که با عنوان جامعتین ملقب بودند جمع می‌شدند و تحت رهبری آنها وارد کارزار انتخاباتی می‌شدند اما امروز لویی جرگه این جریان سیاسی آنچنان به مانند گذشته اثرگذاری برای اصولگرایان ندارند، نه دیگر چهره کاریزمایی به مانند آیت الله مهدوی کنی در میان زعمای اصولگرایان وجود دارد و نه علمای قم نشین مورد مشورت و محوریت این جریان سیاسی هستند.

به همین دلیل اگر می‌بینیم اخبار ضد و نقیض و اظهار نظرهای پراکنده در جناح اصولگرا دیگر عادی شده است به دلیل در محاق قرار گرفتن جامعتین است.

از این روست که هر وقت موضعی از سوی جریان اصولگرا در رسانه‌ها منتشر می‌شود، چند روز دیگر باید منتظر اظهار نظری دیگری برخلاف موضع اول، بود. این روند اگرچه سابقه دار بوده اما در سال‌های اخیر شدت گرفته است. تا آنجا که حتی این اطمینان را ایجاد کرده است که ریشه اصلی این تناقض‌ها، چیزی جز "انشقاق" درونی نیست. طیف‌های مختلف اصولگرایان که هر روز نیز یک نگاه جدید از دل آنها بیرون می‌آید و به تعداد آنها افزوده می‌شود، هر یک سازی کوک می‌کنند و اینجاست که جای خالی بزرگان اصولگرا بیش از گذشته احساس می‌شود. چه آنکه نبود برخی بزرگان اصولگرا، در سالهای اخیر، ضربه بزرگی به اصولگرایان زده و شکاف این جریان را بیش از پیش کرده است. اما با این وجود که از هر طیف اصولگرایان یک صدا به گوش می‌رسد، این روزها کار به جایی کشیده شده است که دیگر حتی از یک طیفشان هم صدای مشترک به گوش نمی‌رسد. چه آنکه طی روزهای اخیر، زمزمه‌هایی از طیف پایداری به گوش می‌رسد که خبر از انشقاق درونی آن‌ها می‌دهد. البته این انشقاق درونی جبهه پایداری، مربوط به امروز و دیروز نیست و ریشه‌اش به دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد باز می‌گردد. با این حال اما این روزها ملموس‌تر از گذشته به نظر می‌رسد. چراکه اخبار حکایت از آن دارد که طیف منسوب به مصباح یزدی در قم، دیدگاهشان با طیف منصوب به مصباح در تهران متفاوت است. گویا طیف تهران جبهه پایداری بر این باور است که همچنان می‌توان با اصولگرایان به توافق رسید و در انتخابات ریاست جمهوری آتی از تعدد کاندیداهای اصولگرا جلوگیری کرد اما طیف قم، چنین باوری ندارد. پایداری‌ها در قم معتقدند که هنوز قدرت لازم با برای تولید احمدی نژادی دیگری را در کشور دارند. باوری که معلوم نیست ناشی از اعتماد به نفس، برهان قوی و یا توهم آنها است. چراکه آنها چندین بار بخت خود را در انتخابات‌های مختلف آزموده‌اند و با "نه" محکم مردم رو به رو شده‌اند. نتیجه انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ و حتی انتخابات مجلس دهم شورای اسلامی، شاهد این مطلب است. برخی بر این باورند که عامل اصلی این انشقاق محمود احمدی نژاد بوده است. چه آنکه قبل از انتخابات مجلس دهم شورای اسلامی، گروهی از نزدیکان محمود احمدی نژاد که بعضاً عضو جبهه پایداری هم بودند، با لیدری صادق محصولی، تشکلی جدا راه اندازی کردند و حتی برای انتخابات مجلس دهم هم نیم خیر شدند اما علی رقم اعلام استقلال از محمود احمدی نژاد، بر این باور بودند که تنها با نزدیک شدن و نفوذ در دولت و مجلس است که می‌توان راه محمود احمدی نژاد را ادامه داد.
 
اکنون اما بحث از محمود احمدی نژاد فراتر است. چراکه اختلافات درونی آنها بر سر الفبای حضور در انتخابات ریاست جمهوری است. چراکه به نظر می‌رسد اعضای این جبهه که امروز از سه طیف وزرای سابق دولت، برخی نمایندگان حامی دولت در مجلس هشتم و نهم و چند تن از شاگردان آیت‌الله مصباح تشکیل شده است، نه تنها درباره یک فرد خاص بلکه حتی در گام اول یعنی حضور مستقل یا همراهی با کاندیدای اصولگرایان هم توافق نظر ندارند و بر همین اساس جبهه پایداری به دو شاخه تهران و قم تقسیم شده است. حال اما باید منتظر ماند و دید که  کدام شاخه، توانایی بیشتری در قالب کردن نظرات خود بر شاخه دیگر دارد. در همین راستا حسین کنعانی مقدم، دبیرکل حزب، به «امید ایرانیان» می‌گوید:" جبهه پایداری چندین بار ثمره کارش را دیده است. بهترین گزینه‌شان در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم، آقای جلیلی بود که آرای خوبی هم کسب نکرد. بنابراین اکنون که حسن روحانی در میدان رقابت است، نمی‌توان هر گزینه‌ای را برابر او معرفی کرد." او در همین زمینه معتقد است که در هر تشکل و حزبی اختلاف نظر وجود دارد اما اختلاف نظری که منجر به انشقاق شود، نشان از ضعف آن جبهه دارد. او می‌افزاید:" باید بتوانیم، حامیان و اعضای خود را زیر یک چتر جمع کنیم و اگر نکنیم، شکست خورده‌ایم." کنعانی مقدم به «امید ایرانیان »می‌گوید:"اصولگرایی یک جبهه یا یک طیف نیست. اصولگرایی یک تفکر است. اینکه اصولگرا بودن را منحصر به خود کنیم و از آن طریق، حمایت حامیان اصولگرا را بخواهیم داشته باشیم، میسر نمی‌شود. سخنگوی آقای احمدی نژاد جبهه پایداری است و احمدی نژاد هم بارها گفته است که خود را اصولگرا نمی‌داند. بنابراین چه طور پایداری‌ها خود را اصولگرا معرفی می‌کنند؟ اصولگرایی یک تعریفی دارد." او در پایان یادآوری کرد:" جبهه پایداری به نفعش است که کاندیدایی معرفی نکند و البته که گزینه قوی هم که بخواهند برابر روحانی معرفی کند، بعید است، وجود داشته باشد. اما به هر روی اصولگرایان راه خود را می‌روند و قطعاً منتطر بحث‌های حاشیه‌ای پایداری‌ها نمی‌شوند. آن‌ها نیز بهتر است که حداقل وزن خود را در همین اندازه که هست، حفظ کنند."  
 
همچنین در این زمینه عبدالله ناصری، تحلیلگر اصلاح طلب نیز به انتخاب گفته است که دلیل این عدم توفیق جریان منتسب به آیت الله مصباح این است که بخش اعظم اصولگرایان در انتخابات از روحانی حمایت خواهند کرد، همان طور که در انتخابات مجلس نیز جریان میانه رو اصولگرایی با اصلاح طلبان ائتلاف کردند . اصولگرایان معتدل به این نتیجه رسیده‌اند که با توجه به انتخابات ریاست جمهوری آمریکا باید فرد معتدلی بر مسند کار باشد. بنابراین اگر این تشکل پا به عرصه انتخابات بگذارد تنها برای این است که فرصتی پیدا کنند تا حرفهایشان را بزنند ضمن اینکه آقای مصباح شخصاً از محبوبیت و مقبولیت در جریان اصولگرایی و حتی درون حوزه علمیه قم برخوردار نیست.
 
او در خصوص راهبرد جریانات نزدیک به احمدی نژاد در انتخابات نیز  خاطر نشان کرد : گفتمان سعید جلیلی و احمدی نژاد به هم نزدیک است و به نظر می‌رسد این جریان نیز از سعید جلیلی حمایت کند. گفتمان جلیلی به احمدی نژاد نزدیک است. ممکن است از نظر اجرایی طیف جلیلی و احمدی نژاد همسویی نداشته باشند اما از حیث گفتمانی به هم نزدیک‌اند.  
 
همچنین اما تحلیل دیگری هم وجود دارد. تحلیلی که حکایت از آن دارد، جبهه پایداری در انتخابات شرکت می‌کند اما با نیروهای جوان. نیروهایی که در صورت عدم موفقیت نیز به عنوان شکست آنها محسوب نشود. در همین زمینه علی تاجرنیا، تحلیلگر اصلاح طلب در گفت و گویی با انتخاب گفته است که آنها یک پایگاه رأی سنتی دارند به علاوه ابزارهایی که در مقاطعی می‌توانست جریان ساز هم بشود. مثل زمانی که چهره غیر معروفی مثل آقای احمدی نژاد را معرفی کردند، بنابراین آنها دنبال مهره‌های جوان‌تر هستند.
 
او در توضیح استراتژی انتخاب کاندیدای جوان و ناشناس گفت : این افراد اگر رأی نیاورند شکست جریان اصولگرایی محسوب نمی‌شود و می‌توانند بگویند اینها چهره‌های شناخته شده‌ای نبودند و چهره اصولگرایی نبوده‌اند ، در کنار آن اگر رأی بیاورد می‌توانند بگویند ببینید ما توانستیم با چهره‌های جوانمان با شما  رقابت کنیم.  بنابراین در انتخابات آینده نباید در اصولگرایان دنبال فردی بگردیم که اصولگرایان روی آن اتفاق نظر دارند، ضمن اینکه نباید دنبال فردی بگردیم که رأی آوری بالایی داشته باشد . 

*امید ایرانیان