تاریخ نگاری منکراتی
همت آقای رییس شورای شهر برای حذف نشانه های فرهنگ زرتشتی جنبه استعاری جالب توجهی داره. گویی معمار زمان در کارش ناتوان بوده و گچ و کاردک را به روحانی شهرساز سپرده تا به مصاف تاریخ غنی و پیچیده یک سرزمین کهن برود. کاش کبکان خوشخیال روزی متوجه شوند که خوب یا بد این تاریخ با برف و حذف و انکار و لجاجت قابل تغییر نیست. گویی با پیگیری جدی و شبانه روزی رئیس دولت پیشین، فرهنگ ناشکیبای «هویتی» از کیهان و بولتن های محرمانه به کوچه و بازار و سطح (و شورای) شهر سرایت کرده است. اما بودای بردبار را چه هراس از ترقه های طالبانی مدعیان انحصاری ایمان. در مصاف با تاریخ، لگداندازان سنگین وزن تر هم به خاک افتاده اند. نمونه آن مورخانی اند که با تیغ تیز سانسور به جان تمدن متکثر و چندفرهنگی این سرزمین افتاده اند اما امروز با کاردک هایی شکسته و نفس هایی بریده و حقارتی رسوا یادگاری ندارد جز خراشی بر سرو هزاران ساله تاریخ.
به بهانه این «شوخی» خوشخیالانه شیخ شورا، به یک نمونه از ترقه اندازی های تاریخ نویسان منکراتی پس از انقلاب پرداخته ام. سفرنامه میرزا ابوالحسن خان ایلچی به «تصحیح» حسن مرسلوند. در ویرایش مرسلوند از سفرنامه اشتباهات بسیاری به چشم می خورد. اما این دست اشتباهات و کم کاری ها، گرچه به اعتبار کاری که به وسواسی محققانه نیاز دارد لطمه می زند، اما به اندازه نوع درک مصحح از تاریخ و رسالت تاریخ نگار نگران کننده نیست.
تابناک
وحید وحدت زاد، دکترای معماری دانشگاه تگزاس
۲ دیدگاه
مقاله مورد اشاره در خبر از این پیوند قابل دسترسی است
http://vahidvahdat.blogfa.com/post-255.aspx
سلام. تاریخ زرتشتیان بسیار مبهم است. منابع تاریخی هم بیشتر نوشته مستشرقین استعمارگر است وتاریخ زرتشتی را بزرگ می کنند تا علیه تاریخ اسلامی سرزمین عزیز ما به کار برند. تاریخ اسلام در یزد از همان قرن اول در مسجد فهرج موجود است. شماها را چه شده است که در یک شهر که دارالمومنین مسلمانان است، برای زرتشتیانی که سابقه آتشکده اشان در یزد به عصر پهلوی ها می رسد، داغ تر از خودشان شده اید؟!؟!