محرومیت ۵ هزار روستایی از حملونقل عمومی در فراغه/ مسئولان شهرستان پاسخگو نیستند
قریب به پنج هزار نفر از اهالی دهستان فراغه ابرکوه از نبود خدمات حمل ونقل عمومی در این منطقه گلایه دارند و یکی از مهمترین مطالبات آنها در این باره پاسخگویی مسئولین است.
محرومیت ۵ هزار روستایی از حملونقل عمومی در فراغه/ مسئولان شهرستان پاسخگو نیستند
به گزارش یزدی نیوز، حمل و نقل روستایی یکی از ارکان مهم در توسعه پایدار روستاها بوده و سرمایهگذاری در این حوزه میتواند پیامدهای مثبت قابلتوجهی در بخش افزایش درآمد روستائیان، اشتغالزایی و محرومیتزدایی داشته باشد.
از سوی دیگر با تأمین ناوگان حملونقل عمومی برای روستائیان امکان دسترسی به خدمات مختلف آموزشی، بهداشتی، درمانی، اداری و سایر خدمات با صرف هزینه و زمان کمتر فراهم میشود که در ثبات و ماندگاری جمعیت روستایی مؤثر است و موجب کاهش چشمگیر مهاجرت به شهرها میشود.
این روزها فقدان ناوگان حملونقل عمومی مشکل اساسی بسیاری از روستاهای استان بوده که گریبان گیر روستاهای دهستان فراغه در بخش مرکزی ابرکوه، نیز شده است. با توجه به دوری مسافت تا مرکز شهرستان، زندگی روزانه قریب به پنج هزار نفر در روستاهای فراغه، ده عرب، صفیآباد، صادقآباد، رحیمآباد، جلالآباد و خسروآباد با سختیهای متعدد مواجه است.
محرومیت دورترین روستاهای ابرکوه از خدمات حملونقل عمومی
هرچند هیچکدام از ۲۰ روستای بخش مرکزی ابرکوه دارای ناوگان حملونقل عمومی نیست؛ اما کار برای اهالی دهستان فراغه که دورترین روستاهای آن یعنی ده عرب و فراغه ۲۵ کیلومتر تا مرکز شهر فاصله دارد، بسیار مشکلتر است و روستائیان نسبت به این بیعدالتی در توزیع خدمات عمومی ناراضی هستند.
برخی از اهالی روستای فراغه در گفتوگو با خبرنگار فارس اظهار کردند: متأسفانه هیچ وسیله حملونقل عمومی برای مردم روستا در نظر گرفته نشده و زن و فرزند مردم باید یا کنار جاده بایستند و ساعتها منتظر ماشین عبوری با همه خطرات باشند و یا روزانه هزینه زیادی را صرف گرفتن آژانس کنند.
در ادامه پدری که مجبور است فرزندان خود را جهت تحصیل به ابرکوه بفرستد، اظهار کرد: خانوادهها با درآمد پایین مجبور هستند برای فرزندانشان سرویس با هزینه بالا بگیرند و این برای خانوادهای با چند فرزند در شرایط اقتصادی و معیشتی امروز، بسیار سنگین است که متأسفانه بر دوش ما تحمیل شده است.
وی افزود: مگر دولت نباید برای همه مردم چه در روستا و چه در شهر شرایط زندگی با خدمات عمومی و دولتی یکسان در سایه عدالت، فراهم کند؟ اگر یک روستایی بخواهد برای گرفتن یک وام به ادارات مراجعه کند، یا برای بیماری و درمان به پزشک و بیمارستان، یا برای انجام هزاران کار اداری هر روز به شهر مراجعه کند، در ماه چقدر باید هزینه آژانس پرداخت کند؟ چرا مسئولین برای تأمین یک سرویس عمومی ایاب و ذهاب ویژه روستاها فکری نمیکنند؟
عدالت در توزیع خدمات عمومی اجرا نشود روستاها خالی میشود
ندا رنجبر دهیار روستای جلالآباد دراینباره گفت: جلالآباد کوچکترین روستای دهستان فراغه با صد نفر جمعیت است و حدود ۱۵ دانشآموز دارد که مجبور هستند به مدارس روستاهای اطراف و یا مرکز شهر بروند. متأسفانه فقدان ناوگان حملونقل عمومی جهت انتقال دانشآموزان و حتی سایر مردم روستا برای استفاده از خدمات عمومی، دولتی، پزشکی، بهداشتی و … مشکلات عدیدهای برای مردم به همراه دارد.
علی سعیدی دهیار روستای ده عرب نیز ابراز کرد: در حال حاضر تنها یک سرویس جهت انتقال تعدادی از دانشآموزان (نه همه آنها) به شهر وجود دارد که فقط در طول سال تحصیلی فعال است و بعدازآن دیگر هیچ سرویس عمومی برای جابهجایی مردم نیست. پرداخت ماهیانه یکمیلیون و ۲۰۰ تا یکمیلیون و ۵۰۰ جهت سرویس مدرسه برای یک خانواده روستایی بسیار سنگین است.
پریسا قاسمی پور دهیار روستای فراغه، تأمین ناوگان حملونقل عمومی برای دهستان را یکی از ضروریات عنوان کرد و افزود: با توجه به جمعیت دهستان و اینکه همه مردم ماشین شخصی ندارند، وجود سرویس حملونقل عمومی یکی از نیازهای اولویتدار اهالی این منطقه است.
قاسمی پور تصریح کرد: در این دهستان حتی یک تاکسیتلفنی هم وجود ندارد و مردم برای انجام تمام امور اداری، خرید، مراجعه به پزشک و بیمارستان و تهیه برخی داروها و … مجبور هستند با تاکسیتلفنیهای داخل شهر ابرکوه تماس بگیرند و مدتزمانی طولانی منتظر بمانند تا بتوانند با هزینه سنگین به شهر مراجعه کرده و بازگردند.
وی با بیان اینکه تأمین هزینه سرویس مدرسه برای برخی خانوادهها امکانپذیر نیست و بعضاً از خیرین کمک میگیریم، تأکید کرد: اگر همین روند ادامه داشته باشد و مردم روستاها مجبور باشند برای انجام اموری که برای مردم شهر یک کار سهل و آسان است، سختیهای زیاد را تحمل کنند، بالاجبار ترک روستا گفته و به شهر مهاجرت خواهند کرد. لذا برای جلوگیری از این مهم مسئولین باید به فکر آسایش و تأمین خدمات عمومی که حق روستائیان است، باشند.
وقتی دستورات استاندار روی زمین میماند
پس از صحبتهای اهالی روستا و دهیاران، خبرنگار فارس جهت پاسخگویی به این نیاز مهم مردم دهستان فراغه خواستار گفتگو با مسلم غلامزاده بخشدار مرکزی ابرکوه شد که متأسفانه علیرغم تماس تلفنی و ارسال پیام در فضای مجازی، غلامزاده از پاسخگویی خودداری کرده و اذعان کرد که از مصاحبه با خبرنگار فارس به دلیل دستوری که علت آن مشخص نیست، معذور است.
این موضوع در حالی است که چندی پیش استاندار یزد دستور داد مدیران دستگاههای استان باید در مدتزمان کمتر از پنج ساعت به سؤالات خبرنگاران پاسخ دهند و اگر مدیری در پاسخ به رسانهها کوتاهی کند، اخطار گرفته و مدیر روابط عمومی آن اداره عزل خواهد شد.
دهیاری، راهداری، شهرداری و آموزشوپرورش ناوگان حملونقل روستاها را تأمین کنند
پس از عدم پاسخگوی مسئول مربوطه در شهرستان، خبرنگار فارس خواستار پاسخگویی از مدیرکل دفتر امور روستایی و شوراهای استانداری یزد شد.
محمدحسین طالبی، مدیرکل دفتر امور روستایی و شوراها در اینباره اظهار کرد: در این حوزه قانون و یا بخشنامهای وجود ندارد که ارگانی را مکلف به تأمین ناوگان حملونقل عمومی کند؛ از طرف دیگر جهت جلوگیری از موازی کاری میتوان با انعقاد تفاهمنامه بین دهیاری، آموزشوپرورش، راهداری و شهرداری، این مسئله را مدیریت کرد.
وی افزود: تأمین حملونقل بینشهری بر عهده راهداری و حملونقل جادهای بوده و از سوی دیگر با توجه به زیرساختها و حریم روستا و شهر، بخشی از این وظیفه نیز بر عهده شهرداریها است. ضمن اینکه وقتی صحبت از ایاب و ذهاب دانشآموزان است، آموزشوپرورش علیرغم اینکه تعهدی ندارد، میتواند در این زمینه همکاری کند.
وی با تأکید بر اینکه دهیاریها موظف به پیگیری نواقص و مطالبات حوزه خود هستند، ادامه داد: تاکنون مبلغ ۱۲۹ میلیارد تومان تسهیلات جهت خرید ماشینآلات عمرانی و خدماتی به روستاها تصویب و ۷۰ میلیارد آن تخصیص داده شده است؛ بنابراین دهیاران میتوانند بابت این کاستیها مطالبه گری کرده و آنان نیز از این تسهیلات بهرهمند شوند.
تصریح کرد: نگاه ما این است که باید روستاها و زندگی روستایی را با تأمین زیرساختها و فراهم کردن شرایط بهرهمندی مردم از تمامی امکانات و خدمات عمومی، حفظ کنیم. لذا محوریت این موضوع به بخشداری و فرمانداری ختم میشود که آنان تاکنون تا چه میزان مطالبه گری و پیگیری کردهاند.
مهاجرت روستائیان و ضعف خدمات حملونقل
گفتنی است از آنجاییکه اغلب روستائیان دارای شرایط اقتصادی نامطلوبی هستند، لازم است به منظور محرومیتزدایی از این قشر تسهیلاتی کمبهره، برای توسعه ناوگان حملونقل روستایی ارائه شود. فقدان خدمات حملونقل مطلوب عملاً موجب محروم شدن این قشر سختکوش از بسیاری از خدمات مورد نیاز شده که دستیابی به آنها مستلزم صرف هزینههای بیشتر است.
بدون تردید یکی از دلایل توسعهنیافتگی و محرومیت روستاها ضعف خدمات حملونقل است و میزان فقر و محرومیت روستاها، با میزان دسترسی آنها به خدمات حملونقل ارتباط مستقیمی دارد. از همین رو با توجه به اینکه جامعه روستایی نقش اساسی در تولید محصولات کشاورزی و دامی کشور را ایفا میکند، هرگونه سرمایهگذاری بخش دولتی در روستاها و بهویژه در حملونقل، هزینه محسوب نمیشود و آثار آن در جذب و ماندگاری جمعیت روستایی و در نتیجه خودکفایی کشور نمایان خواهد شد.
بخش نظردهی بسته شده است..