رسانه نگار بودن خوب است، اما از نوع حرفه ای اش

محمد امامی/تابناک یزد
 این روزها بحث ضعف و کاستی دولت و عوامل دولتی در برخی استان ها در خصوص ارتباطات رسانه ای و روابط عمومی سخن های زیادی بر سر زبان ها و قلم ها جاری است.
فقدان راهبرد ارتباطی و روابط عمومی دولت از یک سو و بحران آفرینی و جنجال آفرینی برخی رسانه های متصل و وابسته به برخی نهادهای خاص از سوی دیگر شرایطی را ایجاد کرده است که حرکات مفید و مثبت و ارزشمند دولت و عوامل استانی آن به چشم نمی آید.
در این نوشتار روی سخن ما با دولت و عوامل دولتی نیست، و در جای خود در این خصوص نکاتی را بیان داشته ایم، و بر ضرورت تدوین و اجرای راهبرد ارتباطی و روابط عمومی در سطح کشور تاکید داشته ایم ، در این مجال روی سخن ما با رسانه نگاران و رسانه های مدعی همگرایی با اصلاحات و اعتدال است.
به این دسته از رسانه نگاران و رسانه ها دوستانه توصیه می کنیم با هوشمندی و  چشمانی تیزبین و نگاهی نافذ اوضاع سیاسی اجتماعی را رصد کرده و از وظایف حرفه ای و رسانه ای خود غفلت نورزند.
نخستن موضوعی که باید همواره مد نظر این رسانه نگاران و رسانه ها و بلکه همه رسانه ها باشد، رعایت سه اصل مهم «صحت»، «دقت» و «سرعت» است.
پرداختن به موضوع هایی که ریشه در واقعیت ندارند، شایسته رسانه نگاران حرفه ای نیست و صداقت و اخلاق حرفه ای ایجاب می کند در فعالیت رسانه ای دچار توهم نشویم و صرفا به ذهنیات خود اتکا نکنیم.
در هنگام پرداختن به موضوع مورد نظر دقت لازم را داشته باشیم تا آنچه می نگاریم و منتشر می کنیم خدای ناخواسته به لحاظ دقیق نبودن، موجب انحراف افکار عمومی از حقیقت نگردد.
همچنین دقت نظر در انعکاس و نقد و تحلیل های به موقع و سریع و منصفانه می تواند عیار حرفه ای بودن رسانه ما را بالاتر ببرد.
نکته ای مهمی که در اینجا جا دارد به آن اشاره شود پرهیز از کینه توزی و  دشمنی با افراد و سازمان های خدمتگزار و پیگیری منافع شخصی و  هواهای نفسانی است که  گاهی گوشه و کنار برخی از کسانی که دستی در رسانه ها دارند به این شیوه ناپسند آلوده شده اند.
اگر منِ  رسانه نگار نسبت به فردی خدمتگزار دچار بدبینی هستم یا کینه ای از او به دل دارم، نباید این بدبینی و کینه ورزی را در فعالیت حرفه ای خود دخالت دهم و مدام بر او بتازم و حتی کارها و خدمات خوب و ارزشمند آن فرد یا دستگاه مربوط را نادیده بگیرم و یا خدمات ارزشمند را با سوء استفاده از قلم و رسانه، در افکار عمومی ناچیز و حقیر جلوه دهم.
این رویکرد زشت و ناروا اگر از سوی برخی رسانه های وابسته به نهادهای خاص به طور مستمر و روزانه به شدت پیگیری می شود و حتی به صورت سازماندهی شده خط تخریب دولت را در پیش گرفته اند، گرچه رویکرد نادرست و مذمومی است، اما چون ماهیت این رسانه ها و جریان متبوعشان معلوم الحال هستند  از این جماعت دلواپس کمتر انتظار می رود که به قواعد فعالیت حرفه ای رسانه ای پایبند باشند، اما از دوستان فعال رسانه ای در رسانه هایی که به عنوان رسانه های اصلاح طلب، اعتدال و مستقل دسته بندی می شوند، این رویکرد بسیار مذموم و ناپسند است و شایسته است در این رویکرد مغرضانه تجدیدنظر صورت بگیرد.
آنچه گفته شد هیچگونه مغایرتی با نقد سالم و انتقاد منصفانه ندارد، ولی بپذیریم که مخاطبان امروز جامعه ما هوشمند و زیرک هستند و هنگامی مشاهده کنند یک رسانه نگار یا رسانه با یک فرد یا جریان یا گرایش یا دستگاه خدمتگزار ، به صورت کینه توزانه و مغرضانه مواجهه می کند، نه تنها اعتماد آنان از آن فرد سلب می شود، بلکه اعتبار آن  رسانه نیز در نزد مخاطبان مخدوش شده و کارآمدی و اثربخش خود را از دست می دهد.
در پایان به خود و همه دوستان و فعالان رسانه ای رعایت موازین اخلاق حرفه ای و پرهیز از افتادن در دام جریان سازی های رسانه ای دلواپسان زر و زور و تزویر را یادآوری می کنم.
باشد که با لحاظ نمودن معیارهای فعالیت سالم و صادقانه و اخلاق مدارانه و مردم گرایانه رسانه ای بتوانیم هم پاسدار حفظ امید و آرامش در جامعه بوده و هم چشمانی نافذ، گوش هایی شنوا و زبان هایی نقاد برای پیشرفت و اعتلای میهن اسلامی مان باشیم.