در فقدان فرمانده اسبق انتظامی استان یزد

به گزارش یزدی نیوزنادر و اندک هستند آنانکه بر توسن قدرت سوار باشند و ترکتازی نکنند و شلاق ظلم یا حداقل کبر و نخوتشان بر گرده‌ای ننشسته باشد.
چراکه زور و قدرت شعبه‌ای از استغناست (کلا ان الانسان لیطغی – ان راه استغنی – آیات ۶ و ۷ سوره علق). زورمداران و قدرتمندان از سر احساس این استغنا که در حقیقت احساسی دروغین است، طغیان می‌کنند. مگر آنکه امیر بر نفس خویش باشند و امیر طائفی امیر بر نفس خویش بود.

فرماندهی انتظای یک استان که تعداد زیادی نیرو تحت امیر و انباری از سلاح و مهمات در اختیار دارد، در معرض خطر بزرگ تکبّر و منیّت و اتکاء ببه زور است.
علی الخصوص با این توجیه که نیروی انتظامی مظهر اقتدار و نظم و امنیت جمهوری اسلامی ایران است.

پس فرمانده و افسران آن هم باید با این شمایل در جامعه حضور داشته باشند و برای حفظ این اقتدار خیلی وقت‌ها از عقل و منطق و تدبیر و دین عدول کند.
اما اگر اصالت و امیری بر نفس وجود داشته باشد، اقتدار را نه در اتکاء به زور و اسلحه که در دین و عقل و منطق و تدبیر و مدارا با مردم می‌یابد. و بر قلب‌های نیروهای تحت امر خود و مردم اتکاء می‌کند. و امیر طائفی اینگونه بود.

هیچ‌گاه لباس تکبر نپوشید و بر مرکب زور بی‌دلیل و برهان به بیراهه نتاخت و جز به تدبیر نکوشید و عمل نکرد.
همکاران آن مرحوم در جلسات متعدد شورای تامین استان و در جریان بعضی ناآرامی‌ها در سطح استان، جز سلامت نفس، وقار توام با تلاش، تدبیر و برنامه و عدم حرص در بکارگیری زور و اسلحه و تواضع و مردمداری ندیدند.

پیوسته فرماندهی بود متین و اخلاق مدار، مدبر و مقتدر و موفق در انجام وظیفه و خداوند جز امجام وظیفه با نیتی خالص از بندگان خود چه می‌خواهد.

خدایش بیامرزد و باموالیانش محشور و در بهشت جاودان سکنی دهد.

محمد حسن خورشیدنام/خبرانلاین