کشتی به گل‌نشسته آسیب‌های اجتماعی

به گزارش یزدی نیوزبا توجه به گزارش وزیر کشور در صحن علنی مجلس دهم درباره وضعیت آسیب‌های اجتماعی در ایران، نخستین اقدامی که در مورد آسیب‌های اجتماعی باید صورت بگیرد قبول مساله و فهم صحیح این موضوع است. متاسفانه در سال‌های گذشته تلاش‌مان بر کتمان معضل آسیب‌های اجتماعی بوده است. وقتی موضوع آسیب‌ها را کتمان یا انکار می‌کردیم یا سعی می‌کردیم مساله‌ای که وجود دارد را نبینیم؛ مساله آسیب‌ها بزرگ‌تر و پیچیده‌تر شده و سخت‌تر می‌توان آن را حل کرد. این امر کار را در حوزه اجتماعی سخت کرده است. از دیگر سو، در حال حاضر از شهرداری گرفته تا دیگر نهادها مانند وزارت کشور در بحث آسیب‌های اجتماعی حساس شده‌اند که در واقع این حساسیت یکی از اهداف اولیه ما به عنوان فعالان اجتماعی بود. در طی این سال‌ها آرزوی ما این بود که مسئولان اصل معضل را بپذیرند و بعد از پذیرش آنان، می‌توانیم راجع به حل آن صحبت کنیم. بنابراین امسال و سال گذشته موارد آسیب‌های اجتماعی بیان می‌شود و همین که در قالب آمارها اعلام می‌شود بسیار دارای اهمیت است. نکته مهم‌تر گزارش وزیر کشور در مورد آسیب‌های اجتماعی این است که همین افرادی که بارها می‌گفتند ما حاشیه‌نشین نداریم ویا معتاد زن وجود ندارد شروع به اعلام آمارها کرده‌اند. به اعتقاد نگارنده این اعلام و گزارش دادن در صحن علنی مجلس یک حرکت رو به جلو است. قدم مهم بعدی این است که چون به‌خاطر دوری مسئولان از معضلات آسیب‌های اجتماعی فهم صحیحی از آسیب‌ها وجود نداشته است، برای اینکه این مشکل حل شود باید اجازه لازم را به NGOها بدهند و سازمان‌های مردم نهاد بیایند و در تصمیم‌گیری‌ها مشارکت کنند. واقعیت این است که نه دولت و نه دیگر سازمان‌ها به تنهایی و بدون کمک سازمان‌های مردم نهاد نمی‌توانند این کشتی به گل‌نشسته معضلات اجتماعی را به پیش ببرند.