از تگزاس تا یزد
به گزارش یزدی نیوزاینجا آمریکاست؛ ایالت تگزاس؛ سال ۱۹۸۰. صدای دلخراش ترمز یک ماشین، همه را میخکوب می‌کند.
دختری ۱۳ساله در حال عبور از خیابان، دچار سانحه شده و در اثر برخورد یک ماشین، جا در جا، فوت می‌کند. راننده مست بوده و در اثر مصرف مشروبات الکلی، متوجه عبور آن دخترک نمی‌شود.
مادر دختر، پس از سوگواری به این فکر می‌افتد که یک اقدام مؤثر انجام دهد تا این حوادث کمتر شود و فرزندان کمتری در خیابان جان خود را از دست بدهند.
او مادران مشابه خود را که فرزندانشان را در اینگونه سوانح از دست داده‌اند، شناسایی می‌کند و با آنها گروهی را شکل می‌دهد. «گروه مادران مخالف با رانندگی در حالت مستی»، بیش از ۳۵سال است که فعالیت می‌کند و دست به تبلیغات مؤثر فرهنگی و تربیتی می‌زند. طبق آمار ارائه‌شده، این گروه توانسته است میزان حوادث ناشی از رانندگی در حالت مستی را ۵۰درصد کاهش دهد و این در حالی است که هزینه‌های خود را از طریق مردم و عواید خیریه تأمین می‌کند. این نتیجه اقدام برای نیاز است. برای اقدامات مؤثر در سطح جامعه حتما به امکانات وسیع یا اقدامات عجیب و غریب نیاز نیست؛ فقط اراده و باور برای رسیدن به وضع مطلوب راهگشاست.
زمستان گذشته پیرزنی اهل یزد، یک فراخوان ملی ارائه می‌کند. پویشی که یک‌تنه موج وسیعی از اقدامات و تحرکات آرمانی را در سطح کشور سبب می‌شود. «ننه‌عصمت» با هوشمندی جلوی دوربین جشنواره عمار ظاهر می‌شود و چند جمله کوتاه به مردم می‌گوید: من در ایام دفاع‌مقدس برای رزمنده‌ها دستکش می‌بافتم تا در سرمای زمستان، دست‌هایشان به اسلحه نچسبد. امروز فرزندان ما، آنان که در راه دفاع حرم در سوریه به ستیز با داعش برخاسته‌اند، با همان سرمای سخت دست و پنجه‌نرم می‌کنند. دوباره باید دست‌به‌کار شویم و دستکش ببافیم. بر اثر این فراخوان هوشمندانه ظرفیت‌های بی‌بدیل مردمی، آزاد و حجم وسیعی از امکانات و کمک‌ها، به سمت جبهه‌های مبارزه با تکفیر، گسیل می‌شود.
این هر دو مثال نشان می‌دهد که هر کدام از ما می‌توانیم در محیط پیرامون‌مان نقش ایفا کنیم؛ نقش‌هایی که می‌تواند ویژه خود ما باشد، اما ضریب نفوذ بیابد و ذهن و قلب دیگران را برای حمایت از خود اقناع کند. پس خوب است دقایقی به نقش خود بیندیشیم.
بخش نظردهی بسته شده است..