نظام نامه پژوهشی حلقه مفقوده سازمان مدیریت و برنامه ریزی

به گزارش یزدی نیوز نظر به اهمیتی که قانون گذار در اهداف، خط مشی، وظایف و مأموریت های سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان یزد برای شناخت وضعیت های مشکل آفرین، چالش یا بحران مربوط به مؤسسات گوناگون دست اندرکار مدیریت استان و برون رفت از آنها قایل شده است، این سازمان نقشی چندگانه ایفا می کند و امور روزمره، فرصت مطالعه و روش یافتن اشتباهات و جبران آسیب های سایر مؤسسات استان را به این سازمان نمی دهد.
افزون بر این، در شرایط بحرانی و وضعیت های مشکل آفرین، این سازمان به تنهایی فرصتِ مطالعه و یافتن راه های علمی و عملی در زمینه های گوناگون از جمله بیلان منفی آب های زیرزمینی، مصرف روز افزون انرژی حاصل از سوخت های فسیلی و سایر منابع و آلودگی های زیست محیطی به ویژه آلودگی هوا و بیماری های صعب العلاج شهروندان، با مؤثرترین شیوه و با کمترین هزینه را ندارد.
 طراحی نظام برنامه ریزی و تدوین برنامه های بلند مدت، میان مدت و کوتاه مدت ملی و استانی و ارائه الگوهای نوین و بومی برای اداره مطلوب بخش های مختلف استان در گرو درک اهمیت شـناخت ظرفیت ها و امکانات مؤسسات دولتی و غیردولتی در رویارویی مناسب با تحولات اقلیمی و اجتماعی و آگاهی آنها از چگونگی ســـامان دهی نظام های مشـــارکت، به ویژه در حوزه امور پژوهشی این مؤسسات با استفاده از نظام نامه پژوهشی است.
 کسب تجربه و مهارت در مدیریت و برنامه ریزی امور پژوهشی کار آسانی نیست. مجموعه عظیم و ماندنی مراکز پژوهشی دانشگاه یزد و آثار حاصل از آن، نتیجه تلاش و کنکاش پژوهشگرانی است که در ۱۹سال گذشته به تجربیاتی گســـترده دست یافتند، که پشـــتوانه آنها، مطالعه هزاران کتاب و به بوته آزمایش گذاشتن نظریه-های متعدد بوده است.
شاید ضعف در طراحی نظام برنامه ریزی و تدوین برنامه ها باعث شده است که نسل های گذشته، عصر حاضر و آینده با کسب تجربیات و نگرش های متفاوت از معلمین و استادان خود، از اقوام مختلف با فرهنگ های گوناگون، در مقابل یکدیگر سر به طغیان بردارند و با دشمنی و بی اعتبار انگاشتن ارزش ها، هم دیگر را به هراس اندازند و فراموش کنند که فلسـفه زندگی در این استان بر پایه مهر، بخشش، عقل، اخلاق و مسئولیت پذیری بنا نهاده شده است.
تدوین نظام نامه پژوهشی با مشارکت دانشگاه یزد و سایر مؤسسات استان، راهکاری سازمان یافته برای جذب همکاری اندشمندان و پژوهشگران به منظور هدایت سازگار و قوی فعالیت های پژوهشی، مطابق با الزامات حرفه-ای، علمی و دانشگاهی برای خارج شدن تدریجی از وضعیت های مشکل آفرین است.
 موفقیت حوزه مدیریت و برنامه ریزی امور پژوهشی، به فرهنگ جامعه و کارکنان این حوزه بستگی دارد. بنابراین، ارتباط مؤثر با کارکنان و درک انگیزه های آنان برای آموزش و یادگیری متقابل به منظور هدایت در دستی یابی به اهداف عینی، ضروری به نظر می رسد. فرض بر این است که دانش اندوزی در مقاطع مختلف تحصیلی برای کسب مدرک تحصیلی، رتبه اول در کلاس درس و آزمون ورودی مراکز آموزش عالی و نگارش مقالات برای رقابت نیست، بلکه برای برقراری شرائط زیست ســـالم و توســعه پایدار «بر پایه کار و نه بر پایه منابع» است. همچنین، به نظر می رسد فرایند نظارت و کنترل در پژوهش، از سه گام ۱) تعیین استانداردها، ۲) مقایسه نتایج واقعی با استانداردها و ۳) اقدامات اصلاحی تشکیل می شود.
در این فرایند، تعیین استانداردها به عنوان بخشی از نظام نامه پژوهشی، به نوع پژوهش و شناخت اهداف عینی آن بستگی دارد، که به منظور غلبه بر تک روی و اجرای روشی واحد برای برقراری شرایط معقول و پایدار در مدیریت و مشارکت به منظور برنامه ریزی امور پژوهشی در اجرای پروژه های جامع و میان رشته ای پژوهشی پیشنهاد می شود.