پیام دکتر اسلامی ندوشن بمناسبت جشن سالانه و نود سالگی آموزش و پرورش نوین در ندوشن
به گزارش یزدی نیوز دکتر محمد علی اسلامی ندوشن دانشمند فرزانه دیارمان بمناسبت برگزاری آیین جشن سالانه و نود سالگی آموزش و پرورش نوین در ندوشن پیامی را ارسال نمودند که بدین شرح است :
در این بهار نود سالگی که برای من مشحون از بوی پاییز است و آن فصل برگریزان عمر خویش می بینم کم کم چون درختان پاییزی بار خود را بر زمین می نهم . هر کسی در زندگی تکیه گاهی می جوید تا بتواند بر روی این خاک تعادل وجود خود را حفظ کند . برای من این تکیه گاه قلم بود و در مصاحبت آن ساعتهای سرشاری گذراندم :
آن جان جهان مرا قلم بود قلم – آن روی نگارگون و آن زلف بخم
در صبح امید بخش در شام دژم – وین ها همه رفتند و عدم ماند عدم
به گزارش پایگاه فرهنگی ندوشن مرکز جغرافیای ایران ؛روزی جوانی نزد من آمد و گفت من سه بار خودکشی کردم و نجاتم دادند . با نوشته های شما آشنا شدم و تصمیم گرفتم دیگر چنین کاری را تکرار نکنم . حرف این جوان برای من خوشترین اجری بود که از قلم خود می گرفتم . اکنون در این برگریزان عمر ، وقت آن است که از همه دوستان و خوانندگان دیده و نادیده خود سپاسگزاری و خداحافظی کنم . کسانی که طی بیش از پنجاه سال با آنها دست در دست ، روان به سوی امید و انتظار بوده ایم در جستجوی فردایی روشن تر و هنوز هم در راهیم .
گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید
هیچ راهی نیست کاو نیست پایان غم مخور
بخش نظردهی بسته شده است..