موتابی بفروئیه در فهرست آثار ناملموس کشور ثبت شد

به گزارش یزدی نیوز "محمدرضا دهقان" معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی استان عنوان کرد: موتابی به عمل ریسیدن موی بز جهت بافت چادرهای عشایر و طناب اطلاق می‌شود.

وی افزود: این  فرآیند به وسیله دست و چرخ دستی صورت می پذیرد و با توجه به اینکه استادکاران و صنعت‌گران این رشته غالباً از دنیا رفته و فرزندانشان به این کار اشتغال ندارند، این رشته در حال منسوخ شدن است و در کل شهرستان میبد تنها یک نفر اکنون به این رشته اشتغال دارد.

دهقان تنگی نفس در هنگام حلاجی توسط موتاب، سختی کار موتابی، نبود بازار خرید محصول در استان، رو نیاوردن نسل جدید به یادگیری و یا حتی ادامه این هنر، پایین بودن دستمزد، پر زحمت بودن هنر موتابی و وجود واسطه‌ها و دلال‌ها در خرید این محصول را از جمله عللی عنوان کرد که موجب منسوخ شدن این رشته می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: از آنجایی که موتابی جز تولیدات دستی از ارزش هنری زیادی برخوردار است و در گذشته به عنوان یکی از غنی‌ترین صنایع بومی روستای بفروئیه میبد به شمار می‌رفته است، با حمایت ویژه مسئولین به این هنر و همچنین اختصاص تسهیلات، کارگاه آموزشی و همچنین تشویق جوانان به یادگیری این رشته می‌تواند از منسوخ شدن آن جلوگیری کند.

وی عنوان کرد: موتابی از خانواده ریسندگی است با این تفاوت که برای ریسندگی دستی از دوک و برای موتابی از دستگاه پیچیده‌تری استفاده می‌شود به نحوی که در ریسندگی با دوک از پنبه و در موتابی از موی بز استفاده می‌شود.

این مقام مسئول تصریح کرد: سنت بافت چادر از موی بز سابقه‌ای دیرینه دارد و این سنت تا به امروز بی هیچ تغییری ادامه یافته است.

معاون صنایع دستی استان مهمترین کاربرد محصول موتابی در بافت سیاه چادر عشایر است که با توجه به خاصیتی که موی بز دارد، هنگام هوای گرم بافته‌های چادر حالت انبساط پیدا کرده و باعث خنکی هوای داخل چادر می‌شود. وی همچنین بیان کرد: در هنگام بارندگی با رسیدن آب به بافت‌های سیاه چادر منقبض شده و مانع از ورود آب به داخل چادر می شود.

وی ادامه داد: البته امروزه به دلیل نابودی این هنر بومی، زنان عشایر به اشتی ریسی جهت بافت چادرهای خود روی آورده‌اند.

دهقان، بافت تور ماهیگیری و طناب را از جمله دیگر تولیدات موتابی دانست و اظهار کرد: دستگاه گیرنده زرنیخ و آهک مو، تخت زیگا، چرخ آسیاب، میل سرکج، کپی و غرغر، پیُگ، دوک، نخ گیر و تخته دوک از ابزار و اشیای وابسته به این هنر است.

وی در ادامه یادآور شد: قدمت موتابی در روستای بفروئیه میبد به گذشته های دور بر می‌‌گردد اما تاریخ دقیقی برای آن نمی توان اظهار کرد.

وی عنوان کرد: موتابی را می‌توان به عنوان یک کالای مهم صادراتی مطرح کرد، چرا که مشتریان اصلی آن کوچ‌نشینان پاکستان و دیگر کشورهای عشایر عرب هستند.

به گزارش ایسنا،دهقان در پایان نیز از زحمات پایگاه پژوهشی شهر تاریخی میبد که پرونده ثبتی این رشته اصیل را تهیه کرده‌اند، قدردانی کرد.