چه کسانی روی مختان راه می روند؟

 

اکثریت مردم از لحاظ شخصیتی به هنجار هستند یعنی اگر چه با هم تفاوت هایی دارند اما این تفاوت ها در محدوده طبیعی است و حدود ۱۰درصد جامعه دچار مشکلات شخصیتی هستند و این افراد بدون اینکه متوجه باشند به طور ناخوداگاه  باعث آزار دیگران می شوند.

 

جعفر بای، آسیب شناس در گفت وگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران، گفت: ساختار شخصیت انسان ها بر اساس نوع تعاملی که با پیرامون دارند، دارای ویژگی ها و مختصات خاصی است. هر فردی بر اساس مدل شخصیتی خود با دیگران ارتباط برقرار می کند. 

 

کدام رفتارها دافعه دارند؟

وی در خصوص نوع شخصیت افراد ادامه داد: بعضی افراد شخصیت آرامی دارند و رفتارشان به گونه ای است که هیچ تنشی در تعاملات اجتماعی با دیگران پیدا نمی کنند، اما برخی در روند شکل گیری شخصیت خویش دچار اختلال شده اند به نوعی از تعادل شخصیتی مناسب و مطلوب برخودار نیستند و در تعاملات خود رفتار نامناسب به صورت لجاجت، حسادت، رفتار خشن که وابسته به مکان، زمان و وضعیت روحی روانی آنها است نشان می دهند یعنی رفتاری منفی و مخرب در برابر کنش های متعادل و مثبت از خود بروز می دهند.

 

چه افرادی روی اعصابتان می روند؟

تا حالا شده فکر کنید چه افرادی باعث آزارتان می شوند؟!  بعضی افراد دارای شخصیت های ضد اجتماعی هستند که به زندگی اجتماعی دلبستگی ندارند و برای رسیدن به خواسته های خود که اغلب این خواسته ها مادی است از ما سوء استفاده می کنند. برخی دیگر شخصیتی مرزی دارند و  ثبات عاطفی در روابطشان ندارند. خود شیفته ها نیز از این قائده مستثنی نیستند توقع احترام از زمین و زمان را دارند ولی نوبت به خودشان که می رسد با دیگران به عنوان وسیله رفتار می کنند و امان از روزی که در تقابل با فردی که شخصیت های نمایشی دارد باشیم و  بجای تعریف از پوشش و یا رفتارشان انتقاد کنیم!

 

دکتر حسین ابراهیمی مقدم  روانشناس در خصوص اینکه ما با چه گروهی از افراد ممکن است دچار مشکل شویم عنوان کرد: بعضی افراد زود رنج و حساس هستند که این منجر به این می شود که همه چیز برایشان معنا و تعبیر خاصی داشته باشد این افراد باید روی خودشان کار کنند چون رنجش از دیگران اینجا بی مورد است. بعضی اعتماد به نفس پایینی دارند این دسته هم باید سعی در تقویت این موضوع در خودشان کنند و دسته آخر سلامت روان ندارند. 

 

قطع رابطه دوای این درد نیست

وی با اشاره به روش های مدیریت در اختلال ها ی شخصیتی گفت: در این روش سه گام برای مدیریت در اختلال شخصیت افراد اهمیت دارد در مرحله ی اول، روش خاموشی می باشد در واقع به رفتارهایی که آزارمان می دهد بی توجهی می کنیم تا فرد متوجه شود و خود به خود رفتارش را عوض کند. مرحله دوم، اگر دیدیم باز به این رفتارهایش ادامه می دهد سعی می کنیم ارتباطمان را با او مدیریت کنیم  تا آسیب کمتری ببینیم چون نیازی به رابطه گسترده با همه آدم ها ی دورمان وجود ندارد و در قدم آخر اگر احساس کردیم آن رفتارهای آزاردهنده همچنان ادامه دارد از رفتارهای واکنشی غیر مستقیم استفاده می کنیم.

 

جعفر بای در مورد قطع رابطه بیان کرد: قطع کردن رابطه را به هیچ وجه توصیه نمی کنیم چون باعث تشدید رفتار بیمار گونه آنها می شود و در صورتی که تحمل رفتار های طرف مقابل را به هیچ وجه نداریم بهتر است به تدریج و بدون اینکه خللی در روح و روان آنها وارد شود بدون اینکه به آنها حس ترحم دست دهد. همچنین رفتار قهر آمیز هم منجر به تشدید بیماری می شود که نباید این کار را هم انجام دهیم.

 

چگونگی قانع کردن خود برای قطع رابطه 

باید در نظر بگیریم که آیا طرف مقابل، آن رفتار را فقط با ما دارد یا با همه اینگونه رفتار می کند اگر با همه به این شکل رفتار می کند  شاید او مشکل دارد ولی اگر فقط با من این کار را می کند نکند من مقصرم؟ و اگر اینگونه است سعی کنیم گامی در بهبود رابطه برداریم برای این کار با آن فرد صحبت کنیم چون گاهی ما از رفتار طرف مقابل می رنجیم اما آن فرد نمی داند که رفتارش برای ما ناراحت کننده است، اما وقتی  احساساتمان را بیان کردیم و دیدیم به دلایلی رابطه از کنترل ما خارج است و به ما آسیب می رساند شاید قطع رابطه بهترین گزینه باشد ولی آیا باید علت آن را توضیح دهیم؟!

 

فدائی روانپزشک در خصوص قانع کردن خود برای قطع یک رابطه بیان کرد: افراد برای قطع رابطه می توانند سود و زیان یک رابطه را روی برگه در دو ستون یادداشت کنند به طوری که هردو را درمقابل هم باشند تا خود متوجه شوند کدام بر دیگری ارجعیت دارد آنگاه تصمیم گیری نهایی را بگیرند.

 

جعفر بای درباره توضیح دادن قطع رابطه افزود: نباید اصلا دلیل کم کردن و قطع رابطه را توضیح دهیم و باید پیش خودمان دلیل این کار بماند، ممکن است در این حین آن فرد نتیجه گیری مورد نظر را انجام دهد اما لزومی به بیان این علت از طرف ما وجود ندارد چون اثر مخرب و منفی دارد و موجب رفتار های انتقام جویانه و کینه آمیز می شود.

 

صبور باشید

 دکتر محسن میر محمد صادقی روانشناس و عضو هیئت علمی پژوهشکده علوم شناختی درباره اینکه چرا ابتدای آشنایی متوجه رفتار آزاردهنده طرف مقابل نمی شویم، بیان کرد: ذهن ما به مسائل به صورت منطقی و جمع جبری نگاه نمی کند در نتیجه در ابتدای ارتباط نکات مثبت به خاطر تازگی آن به نظر ما می آید اما به مرور نکات منفی بیشتر به چشم ما می آید که آنها را مدام به خودمان یادآوری می کنیم. 

 

ابراهیمی مقدم در همین خصوص تصریح کرد: بهتر است  با فردی که قصد برقراری ارتباط را داریم از فیلترهای مختلف اخلاقی، رفتاری، فرهنگی، جامعه شناسی و حتی ایدولوژیکی عبور دهید و اگر از این فیلتر ها عبور کرد صحبت هایش برای شما تاثیرگذار باشد و گرنه نباید این احساس را داشته باشید.

 

عذاب وجدان بی عذاب وجدان

اگه توی رابطه احساس ترحم و دلسوزی به ما دست داد باید جلوی آن را بگیریم چون هر چه پیش برویم بیشتر گرفتار این حس می شویم و یک جا به خود می آییم که  همه چیز از کنترلمان خارج شده  است . وقتی کسی مدام ما را  آزار می دهد  عذاب وجدان چه معنایی می تواند داشته باشد؟

 

ابراهیمی مقدم روانشناس درباره اینکه چگونه عذاب وجدان نگیریم اظهار کرد: وقتی کار ناشایست انجام نداده اید و از هویت خود جلوی فردی که عزت نفس شما را خرد کرده است را،  گرفته اید عذاب وجدان معنایی ندارد.

 

فدائی روانپزشک و مدیر گروه روانپزشکی و توانبخشی علوم پزشکی بهشتی در این زمینه بیان کرد: سوگواری به دنبال قطع روابط دوستانه حتی برای افراد نابه هنجار کاملاً طبیعی است اما باید قبول کرد که با انجام این کار از کار ناخوشایندتری جلوگیری می شود.

 

رابطه اجباری 

صادقی روانشناس درباره رابطه های اجباری تصریح کرد: گاهی اوقات ما ناچار به ادامه رابطه هستیم پس باید رفتار طرف مقابلمان را بپذیریم و سعی کنیم با آن کنار بیائیم. برای نمونه در روابط فامیلی یا روابط در محیط کار یک رابطه هم ارز وجود ندارد و رابطه از بالا به پایین حاکم است پس به خاطر مسائل دیگر  باید آن رفتار آزاردهنده را تحمل کنیم.

 

وی افزود: نوع نگرش و برداشت ما از موضوع خیلی مهم تر از خود موضوع است چون غالباً خود رفتار آسیب خاصی نخواهد داشت بلکه نگاهی که به آن می کنیم و برداشتی که می کنیم است که باعث ایجاد مشکل می شود.

 

روابطمان ر ابی‌تنش کنیم

بای در خصوص برخورد با افرادی که اختلال شخصیتی دارند، بیان کرد: رفتار با این افراد باید حساب شده، دقیق و مدیریت شده باشد. برای نمونه در صورتی که می دانیم انجام رفتاری باعث حساسیت و ایجاد تنش در این افراد می شود آن رفتار را نباید انجام دهیم تا شاید آنها در رفتار هایشان با ما همسو بشوند این به آن معنی است که شرایطی برای  تحت تاثیر مثبت قرار گرفتن آنها به وجود آید. افرادی که از لحاظ شخصیتی سالم هستند نباید رفتار های بیمارگونه از خود نشان دهند بلکه باید یک رفتار اصولی، منطقی سازگار با چارچوب های عرف جامعه از خود بروز دهند تا باعث یک اصلاح گری، درمان گری و در نتیجه بهبود وضعیت روحی و روانی آنها باشد.

 

صادقی نیز خاطر نشان کرد: نکته قابل توجه این موضوع است، که اگر ما در تمام روابطمان به مشکل برمی خوریم باید به جای اینکه دیگران را هدف قرار دهیم منشا آن را در خود برسی کنیم و برای رفع آن اقدامات لازم را انجام دهیم.

 

دوستی که خردمندانه نباشد یک جایش مشکل دارد چرا که مانند دوستی با سیگار یا مواد مخدر است از همان اول نباید شکل می گرفته البته جلوی ضرر را از هر جا گرفته شود منفعت است. باید یاد بگیریم اگر خیلی حساس باشیم هیچ وقت کسی را پیدا نخواهیم کرد که ۱۰۰درصد کامل و ایده ال باشد همان طور که خودمان هم به عنوان یک انسان ایده ال محسوب نمی شویم.