وحدت شیعه و سنی

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اخبار یزدی ها( یزدی نیوز) اختلاف شیعه و سنی را می‌توان عامل بسیاری از منازعات داخلی و منطقه‌ای دانست، ولو اینکه اول از همه باید در وجود یا عدم وجود این اختلاف تشکیک جدی کنیم. براساس اصلی به نام «تعایش» یا همان «همزیستی»، شیعی و سنی می‌توانند بدون هیچ اختلاف و تنازعی کنار یکدیگر زندگی کرده و به دینداری بپردازند. اگرچه ممکن است اختلافاتی در سطح اختلاف سلیقه وجود داشته باشد اما مانند هر خانواده‌ای، همه این اختلافات مانع زندگی روزمره و ادامه حیات دیگری نمی‌شود. اهمیت تعایش در این است که پیروان همه گروه‌ها، ادیان و مذاهب می‌توانند با حفظ حقوق شهروندی، با آرامش کنار یکدیگر زندگی و پیشرفت کنند. آنچه که در این زمانه حایز اهمیت است، نقش کسانی است که بر آتش این اختلافات می‌افزایند. کسانی که منافع سیاسی آنها در گروی اختلاف شیعه و سنی است و کسانی که جهل مذهبی دارند، از مهم‌ترین اختلاف‌افکنان میان شیعه و سنی هستند. حال آنکه مفاهیمی مثل، شهروند درجه یک یا شهروند درجه دو محصول همین گفتمان است. در چارچوب یک کشور یا یک مذهب، اگرچه اختلاف سلیقه طبیعی است اما آتش کشیدن به آرامش مردم و پیروان ادیان با استفاده از مساله شهروند درجه دو امری غیرطبیعی و غیرعادی است.