چرا مردم هنوز هم مستاجرند؟!

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اخبار یزدی ها( یزدی نیوز) بررسی‌ها نشان می‌دهد پیشی گرفتن تورم از افزایش دستمزدها سبب کاهش مواد مغذی در سبد غذایی خانوارها شده و از سوی دیگر مولفه‌هایی چون سفر، تفریح، آموزش و… را نیز در سبد هزینه‌ای خانوار به حاشیه رانده است. بسیاری از کارشناسان معتقدند کاهش بهره‌هوشی کودکان ایرانی، کاهش قد ایرانیان، شیوع بیماری‌های غیرواگیردار مانند پوکی‌استخوان، بیماری‌های قلبی و عروقی و… در اثر نبود مواد مغذی در سبد غذایی خانوار رخ داده است. این شرایط در آینده می‌تواند هزینه‌های درمانی بالایی را به اقتصاد کشور تحمیل کند.

از سوی دیگر، بررسی آمارها نشان می‌دهد رقم شاخص توان‌پذیری خانوارهای ایرانی از سال ٧٤ به این‌سو، به شدت افزایش پیدا کرده و در شرایط فعلی باید، ١١,٥ سال درآمد یک خانوار باید برای خرید یک واحد مسکونی متوسط هزینه شود.

حتی ناتوانی در خرید مسکن به دهک هشتم  هم سرایت کرده است. آمارها می گویند، در حالی ۴/ ۶۴ درصد خانوارهای ایرانی مسکن ملکی دارند که نرخ خانواری که در مسکن استیجاری سکونت دارند به ۶/ ۲۵ درصد می‌رسد و‌ 2/ 9 درصد مردم ایران در خانه‌های رایگان و کمتر از یک درصد در خانه‌هایی در برابر خدمت سکونت دارند و این یعنی یک چهارم مردم ایران اجاره نشین هستند که البته به نظر می رسد رقم واقعی از این امار هم بیشتر است.

به این ترتیب می توان گفت، بیش از ۴۰ درصد هزینه‌های خانوارهای ایرانی به تامین هزینه‌های مسکن اختصاص دارد.آمارهای ارائه شده از سوی بانک مرکزی نشان می‌دهد در یک دهه گذشته بیشترین تعداد مستاجران در سال ۱۳۹۰ و کمترین تعداد مستاجران در سال ۱۳۸۴ در بازار حضور داشته‌اند. تعداد کسانی که در واحدهای مسکونی رایگان زندگی می‌کنند، هر چند در سال ۱۳۸۴ حدود هفت درصد گزارش شده اما تعداد این خانوارها در سال‌های پس از ۱۳۹۰ به بیش از ۹ درصد افزایش یافته است.

اما چرا قدرت خرید مردم در بخش مسکن پایین می آید و اجاره نشینی به خصوص در کلان شهرها رو به افزایش است؟ برخی کارشناسان معتقدند،  بازار مسکن کشور رقابتی و آزاد نیست و در این شرایط، پرداخت تسهیلات خرید مسکن نیز بیش از آنکه دردی از متقاضیان را دوا کند، فقط به افزایش قیمت مسکن منجر می‌شود، ازاین‌رو باید شرایطی مهیا کرد تا خارج از مکانیسم بازار، امکان خانه‌دارکردن مردم ایجاد شود. 

در حال حاضر،  بازیگران نقش‌های اصلی بازار مسکن کشور، بانک‌ها و نهادهای عمومی و شبه‌دولتی هستند و در وضعیتی که بخش عمده اموال و دارایی آنها در این بخش بلوکه شده و بازار مسکن نیز در رکود به سرمی‌برد، اما باز هم اجازه ندادند قیمت‌ها بشکند.

از سوی دیگر، دو دلیل مهم دیگر هم می توان برای افزایش اجاره نشینی نام برد. اول اینکه خریداران از قدرت کافی برای خرید ملک مورد نظر خود برخوردار نیستند و ترجیح می دهند تا آرام شدن اوضاع بازار مسکن همچنان اجاره نشین باقی بمانند و دلیل دیگر می تواند این باشد که صاحبان املاک به دلیل بی اعتمادی به بازار و نوسان قیمت ها ترجیح می دهند که تا به قیمت رسیدن قیمت ها در بازار و تثبیت آنها از فروش واحد های خود صرف نظر کنند و آن را به دست مستاجر بسپارند.

در هر حال قصه همان است که بود و چه در گرانی های دولت دهم و چه دررکود دولت یازدهم، مردم هنوز هم بی خانه اند!شفاف