تحمل رقیب نکردن و خشونت‌های بیجا از اسلام نیست

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی اخبار یزدی ها( یزدی نیوز) وی با تاکید بر این که اگر جامعه‌ای دچار مفسده حاکمان و مذلت مردمان شد باید فاتحه آن جامعه را خواند، اظهار داشت: امام حسین(ع) در کربلا کار جدیدی نکرد بلکه همان چیزی که پیامبر آورده بود و یا تحریف و گم شده بود، آن را در مسیر اصلی خودش قرار داد و زنده کرد. یکی از چیزهایی که در فلسفه بعثت پیامبر و هدف اصلی امام حسین(ع) قرار داشت، مبارزه با جهل و نادانی و زنده کردن عقل و عقلانیت در جامعه بود.
وی انسان در اسلام را موجودی معرفی کرد که شخصیت و تار و پودش با عقل ساخته می شود، و افزود: اگر شخصیت انسان درست شکل نگرفت، از جامعه‌ای که این نوع آدم در آن زندگی می‌کند انتظاری نباید داشت. اگر انسان خردش رشد نکند، نمی‌توان از او انتظار اسلامیت و انسانیت داشت.
این استاد حوزه و دانشگاه خاطرنشان ساخت: جامعه‌ای که در آن رشد خرد نیست، هرچند احساسات مذهبی بالا باشد، نمی‌توان سلامت جامعه را تضمین کرد. خداوند جامعه‌ای را تضمین کرده که پایه آن عقلانیت باشد و در مقایسه علم با عقل، عقل در مرحله مهم‌تری قرار دارد.
وی با بیان این که پیامبر فرمود وای به حال کسی که علمش بیشتر از عقلش باشد با اشاره به معنای «عقل» و تفاوت آن با «لُب»
عقل را خِرَد و «لُب» را خِرَد ناب معنا کرد و گفت: در قرآن یکی از کلماتی که زیاد پیدا می‌کنید، کلمه «لُب» است که به جای عقل نشسته است، اولوالالباب به معنای صاحبان خِرَد به‌کار رفته و عقل یعنی قدرت درک انسان، اما کلمه «لُب» یعنی اگر عقل انسان چیزی را درک کرد، نقدی روی آن داشته باشد، بعد بپذیرد. عقل آدمیزاد باید کار غربال و بادبیزن را هم انجام دهد. عقل انسان نباید همانند سمساری باشد. اگر کسی حرفی را بدون دلیل قبول کرد، از لباس انسانیت خارج می‌شود، شما هرگاه سخنی می‌گویید، یا می‌شنوید، باید یک برگ تاییدیه داشته باشید.
این عضو مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم هدف از برانگیخته شدن پیامبران را زنده کردن عقل‌های دفن شده و جامعه معرفی کرد و تاکید کرد: جامعه ایمانی قبل از جامعه عقلانی است.اگر پشت سر عزاداری‌ها توجیه عقلانی نباشد و عقل جمعی این‌ها را نپذیرد، آن کار ، یکی از پایه‌ّهای عقلانیتش ضعیف است.
وی جهالت را بی‌عقلی در ساختار شخصیت انسان‌ها معنا کرد و اظهار داشت:  جهالت یعنی نشستن پای سخن منبری‌ها و پذیرفتن بدون چون و چرای آن‌ها، باید یاد بگیریم و تمرین کنیم که از عقل کار بگیریم و آن را کاربردی کنیم.
فاضل میبدی همچنین گفت: سمبل ما اسلام است اما چگونه می‌شود که برخی کشورها از ما جلوتر هستند؟ چرا؟ اینها عقل آدمیزاد را کاربردی کردند. یکی از چیزهایی که دشمن عقلانیت بود و بعد از رنسانس با آن مبارزه شد، استبداد بود. فکر بشر برای استدلال، خط قرمز نمی‌شناسد.
وی بدترین بشر را کسی دانست که در زندگی‌اش تعقل و تدبیر ندارد و بیان داشت: در جامعه استبدادزده، به جای تحلیل، تجلیل وجود دارد. ما امامان و امام حسین(ع) را به جای تحلیل، تجلیل کردیم و اسطوره ساختیم و در آسمان‌ّها بردیم و از زندگی‌مان جدا کردیم، اصلا امامان و پیغمبران را از زندگی زمینی جدا کردیم. اگر اسوه‌های ما همه‌اش تجلیل شوند و فوق عقل بشر قرار گیرند و به عنوان یک شخصیت تاریخی مطرح شوند، چیزی گیرمان نمی‌آید، اما اگر این‌ها را تحلیل کنیم، این‌ها را زنده می‌کنیم.
این محقق دینی خُرد شدن شخصیت را مانع رسیدن بشر به عقلانیت ارزیابی کرد و یادآور شد: پیشوایان ما مواظب بودند شخصیت انسان‌ها به سمت تجلیل نرود و خًرد شود. فرعون شخصیت مردم را خًرد کرد، آن وقت مردم تبعیت می‌کردند تا حکومتش دوام بیابد.
وی با اشاره به کلام امام علی(ع) در نهج‌البلاغه گفت: مردم شهر انبار برای استقبال از امام علی(ع) تجمع‌ کرده بودند، فرمود این چه کاری است شما می‌کنید؟ گفتند اینها اخلاق ماست و با این روش به پادشاهان‌مان احترام می‌گذاریم. امام علی(ع) می‌فرماید پادشاهان شما هیچ سودی از این کار نمی‌برند، و شما خودتان را در این دنیا و آن دنیا به مشقت می‌اندازید و به شقاوت می‌رسید، و چه زیانبار است کسی که آخرتش را به خاطر کار بیخود به مشقت بیاندازد.
فاضل میبدی تاکید کرد: اگر جامعه بشری گرفتار دو چیز شد باید فاتحه آن جامعه را خواند: مفسده حاکمان و مذلت مردمان.
وی در بخش دیگری از سخنانش با تقبیح فحاشی و بدزبانی خاطرنشان ساخت: در ادبیات فرد مسلمان، مرگ بر این و آن و نفرین بر این و آن نداریم. قیاس کردن لعن قرآن به ابولهب با فحش دادن به کشورها کار صحیحی نیست. در فرهنگ ما «از خدا جوییم توفیق ادب/ بی ادب محروم ماند از لطف رب» وجود دارد، اگر با یک کشوری بد هستیم، نباید فحش دهیم. باید به جای فحش دادن، دشمن‌شناسی کنیم و آن چیزی که باعث شد معاویه یک عده را به جنگ امام علی(ع) بیاورد را تحلیل کنیم، با فحش دادن چیزی درست نمی‌شود.
این استاد حوزه و دانشگاه با خطرناک خواندن تبلیغات یکسویه اظهار داشت: در دنیا چیزی بدتر از تبلیغات یک طرفه نیست، بمباران تبلیغی کردن مردم بسیار خطرناک است، چون شخصیت کاذب می‌سازد، این که صدا و سیما و مطبوعات نباید در انحصار یک جریان خاص باشد، به خاطر این است که تحلیل و تعقل در جامعه گم می‌شود.
وی با یادآوری آیه ادفع بالتی هی احسن افزود:  اگر با دشمن روبرو شدید، به بهترین وجه او را دفع کنید. اگر اینگونه رفتار کردیم، می‌فهمید دشمن بر سر میز مذاکره به دوست تبدیل می‌شود. خدا می‌گوید شما می‌توانید با بهترین زبان و بیان، دشمنان را به دوست گرم تبدیل کنید.
فاضل میبدی تجاوز به حق را جهل معرفی کرد و افزود:‌جاهل کسی است که حق طرف مقابلش را نشناسد و یا به حق طرف مقابلش تجاوز کند.
وی با اشاره به بخش‌ّهایی از خطبه دوم نهج‌البلاغه که علامت‌های جامعه جاهل را بر‌می‌شمرد، یکی از معانی جامعه جاهل جامعه‌ای دانست که آدم‌ها سرجای خودشان قرار ندارند و بیان داشت: خدا دادکشیدن و فریاد زدن را دوست ندارد، مگر از کسی که مظلوم واقع شود.
این استاد حوزه و دانشگاه با انتقاد از ریخته شدن قباحت خیلی از گناهان در جامعه  در نتیجه به هم ریختن تحلیل برخی آدم‌ّهاگفت: در گذشته دزدی، رباخواری، طلاق و …. بسیار زشت‌تر از اکنون بود، ولی الان مشمئز کننده نیست، و قباحتش ریخته شده است.
وی افزود: امام علی(ع) روی دو چیز حساسیت زیادی نشان می‌دهد: یکی قدرت و دیگری ثروت، اگر این دو چیز سر جای خودش نباشد، یا متمرکز شده یا در دست کسانی افتاده که لیاقت قدرت و ثروت را ندارند. قرآن هشدار می‌دهد که مبادا ثروت جامعه شما به دست انسان‌ّای بی‌خرد بیفتد. پیامبر خدا روی فقر خیلی حساس بود، به گونه‌ای که فرمود: اگر فقر در جامعه‌ای بیاید، به دنبال آن کفر هم می‌آید، اما همین حضرت سوء تدبیر را بدتر از فقر می داند.
فاضل میبدی با اشاره به این که سوء تدبیر اقتصادی، تورم می‌آورد و جامعه را طبقاتی می‌کند، یادآور شد:  شما دلار را دست کسانی داده‌ بودید که سفیه بوده‌اند و ندانسته‌اند چگونه ثروت را در جامعه تزریق کنند.
وی توصیه کرد: سعی کنیم در جامعه‌مان عقلانیت را به کار بگیریم و کاربردی کنیم تا اسلام را از زیر خروارها خاک و جهل استخراج کنیم. تحمل رقیب نکردن و نفرین به این و آن کردن، و خشونت‌ّهای بیجا از اسلام نیست. برخی نوجوانان ما به جای این که حرف‌های دیگر اسلام را بخوانند، در ماهواره‌ها و اینترنت می‌خوانند و آن را در کنار اعمال ما می‌گذارند. بگذارید در جامعه صداهای مختلف بیاید و خود مردم بهترینش را انتخاب کنند و چیزی را به مردم تحمیل نکنید.
این عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم با طرح این پرسش که آیا کسی که دایم به حرم برود، هدایت یافته است؟ چنین پاسخ داد که: اولوالالباب کسی است که همه سخن‌ها را می‌شنود و بهترین آن‌ها را انتخاب می‌کند. انتظار این است که در این مجالس رخدادهای تاریخی‌مان را بازبینی و بازنگری کنیم و عاشورای حسینی یکی از مهم‌ترین آنهاست.

خبر از محمد امامی