مردم به مفت خوردن عادت کردند!

به گزارش «تابناک یزد»، در ادامه بخش‌های خواندنی این بحث چالشی آمده است:

رزاقی: ما نیازهایی داریم که با مصرف تامین می شود و آدم عاقل مصرف را مبنای لذت قرار نمی دهد. قرار است نیازهای ما تامین شود تا بتوانیم به کارهای مهمتری برسیم.

رزاقی: لذت فقط مادی نیست. لذتهای انسانی و معنوی هم هستند. وقتی مدها در کوتاه مدت عوض می شوند رسیدن به آنها هزینه دارد، کار بیشتر می طلبد و همین لذتهای غیراز لذت مادی را ازبین می برد. به نسبتی که مصرف می کنیم و به سمت غلو در نیازها می رویم، آرامشمان کم می شود. لذت قناعت به کم، روح را تطهیر می کند.

 رزاقی: انسان آمریکایی وقتی در برابر جنایت های کشورش سکوت می کند یعنی قبول کرده که آنهایی که پولدارند آدم هستند و بقیه نیستند. این از بشر به معنای کسی که باید معنویت را بفهمد چیزی باقی نمی گذارد. آنها می خواهند ایران راهم به این سمت ببرند.

رزاقی: ازکجا به مصرف گرایی رسیدیم؟ وقتی مسئولین سیاست تعدیل اقتصادی را فراهم کردند. مردم به مفت خوردن و کارنکردن عادت کردند چون می شود نفت فروخت و کار نکرد.

رزاقی: ما الگویی داریم که امروز جهان خواهان آن است. لقمه را از دهانت دربیاور و در دهان کسی بگذار که دارد میمیرد، چون شاید تا لحظه ای دیگر کسی به تو کمک کند. خود ما نتوانستیم این را پیاده کنیم.

 

رفیعی: سبک زندگی غربی دو دلیل برای مصرف گرایی دارد. یکی اینکه چون فلسفه زندگی را محصور به دنیای مادی و لذت مادی می داند و دو اینکه تولید انبوه کالا دارد پس باید مصرف کند.

 

رزاقی: ۱۰۰سال پیش غیر از شاه ها و درباریان، توده های مردم دارای سطح زندگی یکسانی بودند و باهم تعاون داشتند. ثروتمندان هم سطح ثروتشان در حد معینی بود.
 

رزاقی: اندیشه اقتصادی ما باید منبعث از آن چیزی باشد که در قانون اساسی و اندیشه امام(ره) در وصیتنامه شان آمده است.

رزاقی: غرب می گوید اصالت لذت تاجایی که نفع دیگری و قانون لطمه نزند. اما امام(ره) می گوید هدف نباید اقتصاد باشد، لذت مادی باشد، اولین چیز اخلاق است.

رفیعی:غربی ها اگر تجمل نمی کنند چون برای پولشان زحمت کشیده اند. اما ما پول مفت داریم و رفتار همه مان مثل "بچه پولدار"هاست.

رفیعی: پول داشتن یک استدلال دارد و خرج کردنش یک استدلال دیگر. کفی از برخورداری مادی لازم است اما بیش از آن محاسبات دقیق براساس عقلانیت دینی می خواهد.

 

رزاقی: الان هرکس کار می کند حس می کند حقوقش کم است.چون مصرف گرایی هرچه بیشتر را می طلبد، هیچ کس ایثارگری اقتصادی ندارد که مثلا از تولیدکننده داخلی حمایت کند.

رفیعی: در بحث مصرف به عقلانیت نیاز داریم. وقتی کالای خارجی مصرف می کنیم یعنی داریم منابع خودمان را می فروشیم. باید بفهمیم که مصرف کالای خارجی مارا وابسته می کند و کشور صادرکننده می تواند در مواقع لزوم به ما فشار بیاورد.

رفیعی: بیان اینکه مصرف کالای خارجی وابستگی خارجی می آورد، برای برخی هزینه دارد. چون در برابر بخشی ازجامعه که طرفدار کالای خارجی هستند قرار می گیرند و بعدا برای انتخاب شدن و پست گرفتن به آنان احتیاج دارند.