با چرخ لنگ نمی شود قطار تدبیر و امید را پیش برد/ دولت نیازمند پالایش درونی

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی یزدی نیوز« نجات اقتصاد ایران، تعامل سازنده با جهان و احیای اخلاق در سیاست» سه شعار کلیدی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ بود، زدودن فضای امنیتی، پاسداشت حقوق شهروندی، بهره گیری از متخصصان و پرهیز از نگرش های جنجالی و سخنان هیجانی و در یک کلام بازگشت اعتدال و عقلانیت و ارتقای سرمایه های اجتماعی از اهم شعارهای دولت بود. 

سایت خرداد نوشت:با گذشت دو سال از عمر دولت یازدهم، منتقدان پر و پا قرص اش معتقد بودند که دولت سرنوشت کشور را به مذاکرات هسته ای گره زده و انتقاد داشتند که دولت چشم به راه لغو تحریم هاست و مقدرات اقتصادی کشور را بدان گره زده است. 

دولت روحانی اما با اشاره به مهار تورم و مثبت شدن رشد اقتصادی و ثبات بازارهای مالی و ارزی در عین تحریم ها خود را دست و پا بسته در برابر تحریم ها و بدون برنامه در این زمینه نمی دانست و نمی داند. 

در واقعیت اما نمی شد و نمی شود از تاثیر تحریم های بی سابقه و ظالمانه بر ساختار اقتصاد کشور غافل بود و ان را نادیده گرفت، حالا توافق هسته ای جامه عمل پوشیده دولت روحانی به یک دستاورد بزرگ نایل آمده و تحریم ها تا چند ماه آینده زدوده خواهد شد. 

دیگر دولت مانع بیرونی در برابر خود ندارد و منتقدان و حامیان دولت اکنون بی پروا تر از قبل دولت را به چالش خواهند کشید. منتقدان البته تیغ تیز انتقاد را بازهم متوجه وضعیت معیشت و اوضاع اقتصادی کرده و بر تنوره مطالبات عامه در این زمینه خواهند دمید و این دولت است که باید برای سرمایه عظیم آزاد شده و نیز باز شدن دروازه های تجارت و مبادله اقتصادی تمهیدات منسجم و موزونی به کار گیرد و فرصت جهشی متوازن و با کمترین هزینه توسعه ای را فراهم آورد. 

در زمینه سیاسی نیز به نظر می رسد منتقدان دولت  بیکار ننشسته و به خصوص با نزدیکی به انتخابات فشارها و هجمه ها را برای انسداد فضای سیاسی و جدا سازی دولت از پیکره حامی خود در انتخابات سال ۹۲ بیش تر کنند. 

در آنسو حامیان دولت با توجه به موضوع مهم و حساس مذاکرات که ارتباط وثیقی با منافع ملی و بهبود شرایط عمومی کشور داشت، ناملایمات و ضعف ها و ‌کاستی ها را بدیده اغماض نگریسته اند و با عنایت به اولویت مذاکرات در سرنوشت حال و آینده کشور از بسیاری از مطالبات خود چشم پوشی کرده اند و اکنون به نظر می رسد دولت برای بقا و تداوم جایگاه اجتماعی خود در بدنه حامیان نباید به پیشرفت های قریب الوقوع در حوزه اقتصادی بسنده کرده و باید تمهیدات جدی در بازگشایی فضای سیاسی و حرکت بر مدار توسعه سیاسی و جامعه مدنی بیاندیشد. 

کابینه یازدهم ژنرال های توانمندی دارد که در طول مدت سپری شده شمه هایی از توانایی خود را به منصه ظهور رسانده اند و البته شاید با توجه به مشکلات و معضلاتی که از دولت قبل به ارث برده بودند و نیز تبعات تحریم ها بخش عمده ای از توانایی های بالقوه آنان مغفول مانده بود و اکنون با گذشت دو سال از سر کار آمدن دولت و در شرایط جدید آنان باید نشان دهند که چه در چنته دارند. 

از طرف دیگر مشخص و معلوم است که بخشی از کابینه و بدنه اجرایی کشور توانایی و یا تمایلی به همراهی با راس هرم دولت و وعده های اعلامی وی را ندارند. 

به طور واضح در بعضی وزارتخانه ها، وزرا تابعی از شرایط پیرامونی بوده اند و یا در ساختار قبلی جذب و هضم شده اند و نتوانسته اند تغییرات ملموس و مطلوبی را در وزارتخانه متبوع خود ایجاد کنند و یا با توجه به دو شاخصه ملاحظه کاری و عافیت طلبی به موضع انفعالی رفته اند و بیش تر از انکه از مواخذه حامیان فکری و سیاسی خود بر حذر باشند از نقد و مواخذه نمایندگان و منتقدانی بیم داشته اند که در نقطه مقابل آنان به لحاظ مشی سیاسی و نگرش ها در حوزه های مختلف قرار داشته اند. 

نتیجه آنکه آنان به جای آنکه وزیر کابینه روحانی باشند در عمل وزرای کابینه در سایه بوده اند و البته بدیهی است که با توجه به همین رویکردهای متناقض در عملکردها نیز  نتوانسته اند، کارنامه قابل قبولی از خود بر جای بگذارند و در بسیاری از موارد با بدنه ناکارامد و فشل ادامه دهنده روندهای معوج پیشین بوده اند.

بی گمان در این مطلب کوتاه امکان ارزیابی موشکفانه و منصفانه عملکردها و رویکردهای کابینه دولت یازدهم و وزارتخانه ها ممکن و میسر نیست و سعی خواهیم کرد در فواصل آتی به بررسی موشکفانه و ریزتر عملکرد برخی از وزارتخانه ها بپردازیم. 

هر چه هست دولت یازدهم توانسته کشور را از یک پیچ تاریخی به سلامت گذر دهد و بستری مهیا برای رشد و توسعه کشور در ابعاد گوناگون فراهم آورد اما همزمان اگر این فرصت ایده آل در درون با اقدامات همسنگ و متوازن روبرو نگردد می تواند چالش های عمده ای را در برابر دولت بگشاید و تازه می توان گفت این اول یک راه خطیر و پر سنگلاخ است که هوشیاری و درایت بسیار میطلبد.