شناسه خبر: 10168
منتشر شده در مورخ: ۹۴/۰۴/۰۷
ساعت: ۰۸:۵۸
در یزد اصول زیبایی شناسی شهری رعایت نمی شود
هنرمند مجسمه ساز یزدی با شرکت در چندین نمایشگاه گروهی مجسمه سازی؛ شرکت در سمپوزیوم بین المللی تهران و نیز شرکت در چندین جشنواره ی بین المللی و کشوری؛ موفق به کسب مقام اول شده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی یزدی نیوز گزارش یزدی نیوز،حسین کهفی هنرمند جوان یزدی است که دارای مدرک کارشناسی مجسمه سازی از دانشگاه هنر تهران و دارای گواهی آموزش عمومی زیبایی سازی شهری از زیبا سازی تهران و عضو انجمن مجسمه سازان ایران است در گفت و گو با تابناک یزد به سوالات خبرنگار تابناک پاسخ داد.
چگونه وارد این عرصه شدید ؟ از کودکی به شعر و نقاشی علاقمند بودم و با وارد شدن به مقطع تحصیلی دبیرستان و پایان یافتن سال اول دبیرستان طبق نظر مشاور مدرسه و تشویق های بی نظیر خانواده ام که به من دلگرمی می دادند. رشته ادبیات را انتخاب کردم و این شد که به رشته هنر دست پیدا کردم . بعد از آن به هنرستان هنرهای زیبایی یزد رفتم و به دلیل اینکه در دبیرستان رشته مجسمه سازی وجود نداشت ناگزیر گرافیک را محک زدم و در نهایت در دانشگاه مجسمه سازی ؛ رشته مورد علاقه ی خود را انتخاب کردم .
مجسمه ها تا چه اندازه تاثیر گذار بوده و چه چیزهایی نمادهای شهر را هویت بخشیده است ؟ وارد شدن در شهر یک دیالوگ است. امروزه در جهان برای ارتباط برقرار کردن با مردم در شهرهای بسیاری از کشورهای جهان در بزرگ راه ها ؛ خیابان ها ؛ میدان ها و بسیاری از مکانهایی که ارتباط مستقیم با مردم دارند را اختصاص به هنرهای محیطی و به خصوص مجسمه های شهری داده اند.
ما برای معرفی کردن و شناختن هویت ملی ؛ مذهبی و آیینی کشور و فرهنگ خود باید به شهر خود بها و ارزش بدهیم و این را بدانیم بها دادن به شهر هم جزء دیالوگ برقرار کردن با مردم است. به طوری که اگر فردی از ساکن محله ای جویا شود که چرا نام این میدان ؛ مجاهدین گذاشته شده است او بتواند با حداقل نماد یا مجسمه ای که در وسط آن محل قرار دارد پاسخ کوچکی یه او بدهد. این همان دیالوگی بوده که یک شهر باید برای خود داشته باشد.
توصیف شما از روبرو شدن با کار هنری چه می باشد ؟ یک اثر هنری با دارا بودن مبانی و خصوصیات ذاتی خود ؛ خود را معرفی می کند ؛ بدون شک من هم با توجه به اطلاعات و آگاهی از پیش داشته ی خود وقتی با یک اثر روبرو می شوم نسبت به آن برای خود به قضاوت می نشینم و آن را تجزیه وتحلیل می کنم.
به هنر مجسمه سازی تا چه اندازه در یزد بهاء داده می شود ؟ رشته مجسمه سازی به دلیل شرایط خاص در مقطعی از تاریخ ایران دچار توقف شد. اما دوباره مجدد راه خود را پیش گرفت و ادامه داد .به همین دلیل اهمیت و بهاء دادن به امر مجسمه سازی نوپو کم سن و سال است. و در شهر ما متاسفانه این امر نه تنها نوپا بوده بلکه راه های خود را هم از دست داده است.
تفاوت مجسمه های شهری با نمایشگاهی در چه چیزی می باشد ؟ مجسمه های شهری با توجه به محیط جغرافیایی ؛ آب و هوا ؛ فرهنگ و بسیاری دیگر از معیارهای یک شهر و بیشتر با سفارش یک ارگان دولتی ساخته و نصب می شوند. اما مجسمه های نمایشگاهی حاصل یک مدت زمان خاص ؛ تفکر یک هنرمند است که دست به ایده پردازی و ساخت و ساز آن تفکر می زند و به تماشای عموم می گذارد .
توضیح شما از زیبا سازی محیط چیست؟ در این زمینه که زیبا سازی محیط ایجاد یک کیفیت بصری است شکی وجود ندارد. کیفیت بصری به این معنا بوده که یک موضوع کیفی از نظر روانی ؛ احساسی و دیداری؛ مطلوب وجذاب و خوشایند باشد و با پذیرش عموم یا افراد زیادی روبرو باشد.همچنین کیفیت بصری باید با سایر عوامل شهر رقابت کند تا زیبایی خود را نشان دهد.
تفسیر شما از این هنر در یزد چه می باشد؟ با این تفاسیر در شهری که من متولد و بزرگ شده ام این خصوصیات از روزگاران گذشته بوده است.یعنی در ساخت و ساز کوچه و خیابان های شهر معمار های قدیم این نکات را رعایت می کردند. ولی متاسفانه با توجه به شرایط کنونی شهر یزد اصول زیبایی شناسی شهری رعایت نمی شود و شهری که اولین شهر خشتی در جهان لقب گرفته است. از یک مجسمه که درخور مردم آن باشد خالی است یک مجسمه ای که می تواند روحیه ی شهر و از نظرروان اجتماعی با مردم شهر ارتباط برقرار کند و نبود آن جای تاسف دارد.
آیا مجسمه ها باعث فراموشی دغدغه های روز مره می شوند ؟ این حرف کاملا صحت دارد. همانگونه که گفتیم مجسمه یک دیالوگ و ارتباط برقرار کردن بین شهروند و خود اثر بوده.
در برخی کشورها مکانهایی وجود دارد که مردم با تهیه بلیط و ساعتها انتظار منتظر تماشای یک مجسمه هستند.
مجسمه ها تا چه اندازه تاثیر گذار بوده و چه چیزهایی نمادهای شهر را هویت بخشیده است ؟ وارد شدن در شهر یک دیالوگ است. امروزه در جهان برای ارتباط برقرار کردن با مردم در شهرهای بسیاری از کشورهای جهان در بزرگ راه ها ؛ خیابان ها ؛ میدان ها و بسیاری از مکانهایی که ارتباط مستقیم با مردم دارند را اختصاص به هنرهای محیطی و به خصوص مجسمه های شهری داده اند.
ما برای معرفی کردن و شناختن هویت ملی ؛ مذهبی و آیینی کشور و فرهنگ خود باید به شهر خود بها و ارزش بدهیم و این را بدانیم بها دادن به شهر هم جزء دیالوگ برقرار کردن با مردم است. به طوری که اگر فردی از ساکن محله ای جویا شود که چرا نام این میدان ؛ مجاهدین گذاشته شده است او بتواند با حداقل نماد یا مجسمه ای که در وسط آن محل قرار دارد پاسخ کوچکی یه او بدهد. این همان دیالوگی بوده که یک شهر باید برای خود داشته باشد.
توصیف شما از روبرو شدن با کار هنری چه می باشد ؟ یک اثر هنری با دارا بودن مبانی و خصوصیات ذاتی خود ؛ خود را معرفی می کند ؛ بدون شک من هم با توجه به اطلاعات و آگاهی از پیش داشته ی خود وقتی با یک اثر روبرو می شوم نسبت به آن برای خود به قضاوت می نشینم و آن را تجزیه وتحلیل می کنم.
به هنر مجسمه سازی تا چه اندازه در یزد بهاء داده می شود ؟ رشته مجسمه سازی به دلیل شرایط خاص در مقطعی از تاریخ ایران دچار توقف شد. اما دوباره مجدد راه خود را پیش گرفت و ادامه داد .به همین دلیل اهمیت و بهاء دادن به امر مجسمه سازی نوپو کم سن و سال است. و در شهر ما متاسفانه این امر نه تنها نوپا بوده بلکه راه های خود را هم از دست داده است.
تفاوت مجسمه های شهری با نمایشگاهی در چه چیزی می باشد ؟ مجسمه های شهری با توجه به محیط جغرافیایی ؛ آب و هوا ؛ فرهنگ و بسیاری دیگر از معیارهای یک شهر و بیشتر با سفارش یک ارگان دولتی ساخته و نصب می شوند. اما مجسمه های نمایشگاهی حاصل یک مدت زمان خاص ؛ تفکر یک هنرمند است که دست به ایده پردازی و ساخت و ساز آن تفکر می زند و به تماشای عموم می گذارد .
توضیح شما از زیبا سازی محیط چیست؟ در این زمینه که زیبا سازی محیط ایجاد یک کیفیت بصری است شکی وجود ندارد. کیفیت بصری به این معنا بوده که یک موضوع کیفی از نظر روانی ؛ احساسی و دیداری؛ مطلوب وجذاب و خوشایند باشد و با پذیرش عموم یا افراد زیادی روبرو باشد.همچنین کیفیت بصری باید با سایر عوامل شهر رقابت کند تا زیبایی خود را نشان دهد.
تفسیر شما از این هنر در یزد چه می باشد؟ با این تفاسیر در شهری که من متولد و بزرگ شده ام این خصوصیات از روزگاران گذشته بوده است.یعنی در ساخت و ساز کوچه و خیابان های شهر معمار های قدیم این نکات را رعایت می کردند. ولی متاسفانه با توجه به شرایط کنونی شهر یزد اصول زیبایی شناسی شهری رعایت نمی شود و شهری که اولین شهر خشتی در جهان لقب گرفته است. از یک مجسمه که درخور مردم آن باشد خالی است یک مجسمه ای که می تواند روحیه ی شهر و از نظرروان اجتماعی با مردم شهر ارتباط برقرار کند و نبود آن جای تاسف دارد.
آیا مجسمه ها باعث فراموشی دغدغه های روز مره می شوند ؟ این حرف کاملا صحت دارد. همانگونه که گفتیم مجسمه یک دیالوگ و ارتباط برقرار کردن بین شهروند و خود اثر بوده.
در برخی کشورها مکانهایی وجود دارد که مردم با تهیه بلیط و ساعتها انتظار منتظر تماشای یک مجسمه هستند.
بخش نظردهی بسته شده است..