بی تفاوتی اجتماعی و پرستیژ اجتماعی

داشتن حساسیت نسبت به سلامت و سعادت خود، خانواده، همسایگان و افراد جامعه از جمله مواردی است که در مسائل فردی و اجتماعی انسانها دارای ارزش و اهمیت است. اینکه بکوشیم نسبت به نقص ها، عیب ها و مشکلات گوناگونِ خود و دیگران بی تفاوت نباشیم و برایمان مهم باشد که چه بر سر دیگران می آید و در مقابل جامعه مسئو...

به گزارش یزدی نیوزاما آنچه اینروزها شاهد گسترش آن هستیم نوعی بی تفاوتی اجتماعی است. امری که حکایت از نوعی بی توجهی و بی قیدی در افراد نسبت به قوانین، هنجارها، حوادث و اتفاقات اجتماعی، سیاسی و غیره در جامعه دارد. بی شک هر کدام از ما در زندگی روزمره خود، برخورد با ناهنجاری و کجروی در حوزه های مختلف اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و آموزشی را تجربه کرده ایم اما کمتر دیده ایم که کسی نسبت به آنها واکنشی متناسب با اخلاق و آموزه های جامعه نشان دهد. عزلت گزینی، بی‌علاقگی و عدم مشارکت افراد در اشکال متعارف اجتماعی باعث شده روابط عاطفی و مسئولیت پذیری افراد در قبال یکدیگر کمتر شود. این بی تفاوتی نه تنها در عامه جامعه بلکه بین نخبگان و فعالان اجتماعی نیز رواج یافته است به نحوی که امروز بی تفاوتی اجتماعی تبدیل به یک پرستیژ شده است. 

تغییر سبک زندگی، نداشتن آگاهی، انگیزه، التزام وتعهد مدنی، مسئولیت‌های اجتماعی و عمل اجتماعی که شامل حق انتخاب هم می‌شود، کاهش مهربانی و مدارای اجتماعی، تضعیف روابط اجتماعی، نبود قدرت و احساس درماندگی اجتماعی برخی از دلایل بی تفاوتی اجتماعی ذکر می شود که این عوامل به کاهش هر چه بیشتر مسئولیت های اجتماعی شهروندان می انجامد.
مدارای اجتماعی و تحمل شنیدن و فهمیدن دیگرانی که همانند ما نمی اندیشند از نشانه های توسعه انسانی و راهی به سوی همبستگی اجتماعی، افزایش اعتماد و سرمایه اجتماعی است. پژوهش های اجتماعی در کشور حکایت از کاهش اعتماد  در جامعه اعم از اعتماد مردم و گروههای مختلف اجتماعی به یکدیگر و اعتماد مردم به متولیان امور دارد.بحران های اخیر اجتماعی جامعه نشان می دهد که برخوردهای قهری با موضوعات اجتماعی، تزریق اخلاق از بالا به پایین در جامعه نه تنها اثرگذار نبوده است بلکه اثری عکس به همراه داشته است. چنانکه سالها تلاش در برخورد با اعتیاد و مواد مخدر، اجرای قوانین جزایی در برخورد با عاملان مرتبط با بحران های اجتماعی ما شاهد کاهش اعتیاد و آسیب های اجتماعی ناشی از آن، خشونت خانگی، کودک آزاری و…نبوده ایم. در حالیکه می بایست با بهره گیری از نخبگان، متخصصین و تحلیلگران اجتماعی مدیریت اجتماعی را جامعه اصلاح کنیم. مدیریتی که فارغ از مباحث سیاسی و با تکیه بر واقعیتهای اجتماعی جامعه نسبت به اجرای برنامه های پیشگیرانه در حوزه سلامت اجتماعی و روانی جامعه اقدام نماید. افزایش طلاق، کاهش ازدواج، افزایش نزاع خیابانی و پایین امدن آستانه تحمل افراد جدا از تاثیرات سیاسی و اقتصادی خروجی بی توجهی به پیشگیری اجتماعی است. امری که نتایج آن در بلند مدت رویت می شود و متاسفانه ما در این حوزه دغدغه جدی نداشته ایم. بی تفاوتی که به گفته کارشناسان با ورود افراد به فضای اجتماعی شدت بیشتری یافته است و به نحوی که هرگونه مسئولیت پذیری در قبال جامعه در فضای مجازی و به شکل مجازی نمایان می شود.
 
منبع:هفته نامه پرگار

بخش نظردهی بسته شده است..