دیدگاه‌های صاحب‌نظران کشوری به بهانه آیین نکوداشت استاد عبدالعظیم پویا

در این مراسم که در شهرهای یزد و میبد برگزار خواهد شد، بزرگانی همچون دکتر "اصغر دادبه"، دکتر "موسوی گرمارودی"، دکتر "پاپلی یزدی"، دکتر "فتح اله مجتبایی" و دکتر "پور جوادی" و غیره حضور یافته و سخنرانی خواهند کرد.

در همین راستا، نظرات برخی از این صاحب‌نظران در مورد استاد عبدالعظیم پویا جویا شدیم که در ذیل آنها می‌خوانید؛

دکتر "محمدعلی اسلامی ندوشن" شاعر، منتقد، مترجم و پژوهشگر برجستهٔ کشور؛

"با خوشوقتی خبر شدم که مجلس نکوداشتی به افتخار آقای عبدالعظیم پویا برگزار می‌گردد، من چون به علّت کسالت توفیق حضور در این مجلس را ندارم، ‌با این چند کلمه مراتب تهنیت خود را ابراز می‌دارم.

ما این سالها ناظر بوده‌ایم که آقای پویا با چه کاردانی و مراقبتی مسائل فرهنگی مربوط به منطقه را نمایندگی کرده‌اند. همّتی که آقای پویا در شناساندن کلّ منطقه به خرج داده‌اند، قابل تحسین است، و برای ایشان آرزوی توفیق دارم."

دکتر "شیرین بیانی" استاد تاریخ دانشگاه تهران؛

"اگر همچون میبد در هر شهری از ایران پژوهشگری دلسوز چون عبدالعظیم پویا بود، تاریخ این سرزمین هیچ کسر و کمبودی نداشت. در زمان‌های کوتاه و بلند دیدار من و همسرم دکتر اسلامی ندوشن با جناب آقای پویا، همواره بر این باور بوده‌ایم که ایشان بی‌وقفه، خستگی‌ناپذیر و با علاقه‌ای خاصی، در بزرگداشت و معرّفی آثار تاریخی شهر خویش و حفظ آن کوشیده‌اند و می‌کوشند این کوشش مستدام باد."

دکتر "محمدحسین پاپلی یزدی" جغرافیدان، محقق و نویسنده؛

"میبد انگشتری ایران مرکزی است و این انگشتری در هر زمان نگینی دارد. روزگاری ابولفضل رشیدالدّین میبدی، نگین انگشتری بود و اینک در میبد مردی از سلالة نیکان نورافشانی می‌کند. عبدالعظیم پویا خود عصارة تاریخ میبد است. عصارة علم و نجابت و فرهنگ این کهن دیار کشور است. عبدالعظیم واقعاً عظیم است. کارهایش اخلاق محور است. روش کارش نوین و عمق کارش کهن است. اندیشه‌های نو را با صداقت در گفتار و کردار اشاعه می‌دهد. امیدوارم کبوتران کبوترخانه میبد، افکار و اندیشه‌های علمی و آزاد اندیشی‌اش را در جهان پراکنده کنند. عمرش چون کهن دژ دراز باد."

"حسین مسرّت" کتاب شناس و پژوهشگر فرهنگی؛

"استاد عبدالعظیم پویا را دیری است همگان به عنوان پژوهشگری ژرف‌اندیس و کارآمد می‌شناسند که به غیر از روحیّۀ خوب پژوهشگری که در ذات او سرشته شده است، انسانی نجیب، وارسته و فروتن است. ‌او در بیشتر حوزه‌های وابسته به فرهنگ، تاریخ، جامعه، مردم‌شناسی و انسان‌شناسی دستی پرتوان و قلمی پویان دارد و گواه آن آثاری است که از او بر جای مانده است.

اهم کتاب‌های وی را نمی‌توان آبنامۀ یزد، شناخت سرزمین،سیمای باستانی شهر میبد(بررسی تاریخ سازواره و ساخت یک شهر کویری، تدوین تجربیات خبرگان قنات، زندان سکندر از نگاهی دیگر (پژوهش در شناخت تاریخ باستانی یزد)، ، شناسنامه فرهنگی یزد، صنایع دستی شهرستان میبد، فرهنگ واژگان و گویش میبدی، منوگرافی میبد، پایان‌نامه کارشناسی جامعه‌شناسی دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه تهران به راهنمایی دکتر غلامحسین صدّیقی، هنروران شهر خورشید، دلبستگان زیلو، خوراکی‌های سنتی میبد، شبیه‌خوانی در میبد، سفال و سرامیک (در دست تألیف با همراهی طاهرة کشتکار و دیگران)، ویژه‌نامۀ کنگرۀ بزرگداشت ابوالفضل رشیدالدّین میبدی و صدها مقاله و یادداشت فرهنگی دیگر، نام برد.

استاد "محمود رهبران" استاد ممتاز خوشنویسی؛

"بیش از سه دهه پیش که با عبدالعظیم پویا آشنا شدم، او را نمونه واقعی کارشناسان خبره و کار بلدی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یافتم که در مقام خویش به نیکی به کار گرفته شده بود و آبرو و اعتباری به دستگاه اداری خویش می‌داد و حسن اعتمادی به برای دولت فراهم می‌ساخت. افسوس که او حکم استثنایی بر قاعده بود و وجودش تکثیر نیافت و دیگر چونان او کمتر به دستگاه‌های متولّی فرهنگ راه یافتند.

برای اینجانب که دستی بر هنر خوشنویسی دارد. همواره آشنایی و مجالست با اهل فرهنگ و هنر مغتنم بوده و لذا طی سال‌های اخیر که فرصت مصاحبت و همکاری با استاد عبدالعظیم پویا را در برگزاری مجالس فرهنگی و بزرگداشت‌های بزرگانی همچون آذر یزدی، ایرج افشار، اسلامی‌ندوشن، اصغر دادبه و یافته‌ام از بخت خویش بسیار سپاسگزارم چرا که به قول "سایه" در این سرای بی‌کسی که کسی به در نمی زند/به دشت پر ملال ما پرنده پر نمی‌زند… محشور شدن با مردی که با همّتی بلند، اندیشة اصیل و قلمی ‌پر توان دلش در گرو فرهنگ است و دغدغه‌اش میراث فرهنگی و آرزویش اعتلای تمدّن بزرگ این سرزمین کهن، کم موهبت نیست."

"سید محمدعلی گلاب زاده" مدیر مرکز کرمان‌شناسی، پژوهشگر و مردم‌شناس؛

"استاد عبدالعظیم پویا در رهگذر تألیف و تحقیق و پژوهش، تمام تلاش خود را برای نشان دادن سرافرازی‌های دیارش به کار گرفته و می‌کوشد تا با گفتار و نوشتار، بزرگی‌های سرزمینش را به تصویر بکشد. عشق عبدالعظیم پویا به یزد، مجازی و عارضی نیست بلکه چنان است که گویی "با شیران درون شد و با جانب هدر رود" بر این باورم که اگر از پویا بپرسند؛ بهترین جای دنیا کجاست، همان پاسخی را می‌دهد که مرحوم سعید نفیسی کرمانی داده و گفته بود: "شاید فکر کنید می‌گویم لندن، فرانسه و …. امّا نه، من ذره‌ای از خاک سرزمینم را به هیچ چیز و هیچ جا سودا نمی‌کنم، پویا نیز این ‌گونه است.

برای این استاد فرزانه، عمر افزون، همراه با عزّت و سربلندی آرزو دارم و از همه عزیزان بزرگواری که با اقدامی این‌  گونه، حق‌‌شناسی مردم یزد را به تماشا گذاشتند، صمیمانه سپاسگزارم و یقین دارم که برگزاری مراسمی از این قبیل، بارقه امید جوانانی است که در اندیشه راهیابی به دنیای پژوهش و خدمتگزاری فرهنگی هستند."

"مجید جوادیان" مدیر کل اجتماعی و فرهنگی استانداری یزد؛

"هر شهر هویّت انباشته‌ای دارد که باید شاخته و شناسانده شود و در خودآگاه ساکنانش قرار گیرد. روزگاری "گوته" شاعر بلند آوازه آلمانی در مورد شهر پاریس گفته بود که پاریس شهری است که در ته هر کوچه آن به تاریخ برمی‌خوریم. در عصر جهانی شدن که با فرایند همسطح شدن همه هویّت‌ها روبرو هستیم، "هویّت‌اندیشی" یک نیاز بزرگ و واقعی است. همین جهانی شدن برای فرهنگ‌های غیرغربی یک فرصت بزرگ نیز فراهم کرده تا ذخایر مردم‌شناسانه خویش را از طریق شبکه‌های ارتباطی به دیگران معرّفی نمایند. از همین روست که در این وانفسای انفجار اطّلاعات و ازدحام اندیشه‌ها بیش از گذشته به پویشگرانی چون پویا محتاجیم تا ما را در تلاطم سنگین جهانی شدن، جزیره‌ای امن و مأوایی گرم باشند."